این عادت‌های رفتاری را کنار بگذارید تا بازده بالاتری داشته باشید

هیچ چیزی به اندازه ی تاثیر عادت های روزانه ی افراد، دست کم گرفته نمی شود. شاید باور نکنید اما، تقریبا همه چیز در زندگی شما، مستقیما به عادت های روزانه ی شما بستگی دارد. موفقیت دراز مدت، با به کار بردن عادت های درست میسر می شود. روابط مثبت نیز در نتیجه ی همین فرآیند به وجود می آیند. عادت های درست همچنین در رشد و پیشرفت نیز نقش اساسی دارند. حتی سلامت شخصی و ثروت نیز در عادت های مناسب ریشه دارد. با این اوصاف، اگر به این عادت های رفتاری غلط آلوده شده اید، پیشنهاد می کنیم که هرچه سریع تر آنها را از روتین روزانه ی خود حذف کنید. شاید در حال حاضر مشکل بزرگی به نظر نرسند، اما قطعا در آینده دردسر آفرین خواهند شد. برای ترک این عادت های غلط، با خواندن این مطلب در یوکن از همین حالا شروع کنید:

1. چک کردن دائمی تلفن همراه

وارد مسائل کلیشه ای پیرامون این اشکال نخواهیم شد. دلیل واقعی برای توقف چک ردن دائمی تلفن همراه این است که احتمالا، بدترین عادتی است که به آن خو گرفته اید: حواس پرتی. مردم هنوز درک نکرده اند که در 99 درصد از مواقع، تنها برای فرار از فکر کردن به گوشی همراه خود رجوع می کنند. آنها در زندگی یا کار خود به یک مشکل یا مانع برخورد می کنند و عکس العمل سریع آنها این است که گوشی همراه خود را چک می کنند؛ این یعنی حواس پرتی.

در این شرایط، تلاش کنید که در مقابل احساس نیاز به چک کردن موبایل یا ایمیل، مقاومت کنید. هیچ چیز جدیدی در گوشی شما وجود ندارد. پیام ها می توانند منتظر بمانند.

2. می‌شنویم اما گوش نمی‌دهیم!

شنونده ها به دو  دسته تقسیم می شوند. دسته ی اول کسانی هستند که در مقابل شما می نشینند، ساکت می شوند و هر کلمه ای از دهان شما خارج می شود را در هوا می قاپند. این دسته از افراد به مکالمه متصل شده اند و همزمان با شما، افکارتان را دنبال می کنند.

دسته ی دوم کسانی هستند که در مقابل شما می نشینند، ساکت هم می شوند؛ اما اصلا به هیچ کدام از حرف های شما توجه نمی کنند. آنها در این حالت، در واقع مکالمه های ذهنی خود را مرور می کنند؛ به چیزهای دیگر فکر می کنند. به این فکر می کنند که در پاسخ چه باید بگویند و در لحظه، حضور ندارند.

سعی کنید در دسته ی دوم قرار نگیرید. گوش دادن یک هنر است و برای انجام دادن آن، باید ذهن خود را پاک کنید و روی مکالمه ی فعلی تمرکز کنید. چرا؟ چون هیچ چیز به اندازه ی گفتن این عبارت نمی تواند بهره وری و بازده شما را از بین ببرد: "ببخشید، کاملا از موضوع خارج شدم؛ شما چه گفتید؟"

3. انجام دادن چندین کار به صورت همزمان

شاید فکر کنید که در انجام دادن چندین کار به صورت همزمان مهارت دارید، اما اصلا مهم نیست؛ چرا که اصلا رفتار درستی نیست و صحت ندارد. اگر این حرف را باور نمی کنید، پس تلاش کنید که یک جرعه آب بنوشید در حالیکه متنی را با کیبورد تایپ می کنید. حتما متوجه می شوید که اول آب را نوشیده اید و سپس، شروع به تایپ کردن کرده اید. انجام دادن چندین کار به صورت همزمان به این معنا نیست که دو کار را در یک لحظه انجام دهید؛ بلکه تلاش برای انجام دادن دو کار در فاصله ی زمانی فوق العاده کم است. این رفتار، تحت هیچ شرایطی به اندازه ی انجام دادن تنها یک کار و تمرکز روی آن، موثر نخواهد بود.

افرادی که به انجام دادن چندین کار به صورت همزمان عادت کرده اند، توانایی تمرکز مستقیم را ندارند. توجه آنها قسمت شده است. بنابراین، حتی اگر بتوانند هر دو کار را به سرانجام برسانند، هیچ کدام از آنها در بهترین کیفیت نخواهد بود.

در عوض تلاش کنید که هر کاری را به تنهایی و در زمان خود انجام دهید؛ روش بهتر این است که کارهای شبیه به هم را در یک دسته قرار دهید. به دنبال چیزهایی باشید که مولفه های یکسانی دارند، جریان خود را پیدا کرده و آنها را به ترتیب، انجام دهید. برای مثال، تمام ایمیل هایی که باید به آنها پاسخ دهید را پیدا کرده و یک ساعت برای آن، زمان صرف کنید. انجام دادن کارهایی مثل جواب دادن به ایمیل، نوشتن پروپوزال، تماس گرفتن با دوستان و رجوع دوباره به ایمیل ها به صورت همزمان، تنها شما را خسته می کند.

4. کار کردن در حالی‌که تلویزیون روشن است.

برخی موارد برای برخی از افراد، شدنی است؛ اما ورودی ثانویه تحت هیچ شرایطی بهره وری بالایی ندارد. صدای اضافه و حتی حواس پرتی های تصویری که به پیش زمنیه ی ذهن اضافه می شوند، به بهره وری شما هیچ لطفی نمی کنند. کار خوب واقعی زمانی محقق می شود که "جریان" خود را پیدا کرده باشید و برای رسیدن به این مرحله، باید سکوت را برقرار کنید. تقریبا به مدیتیشن شباهت دارد. در این مرحله است که گذر زمان را حس نمی کنید و زمانیکه سر از کار بر می دارید، متوجه می شوید که چهار ساعت گذشته است. حتی اگر دقت کنید، زمانیکه وارد این "جریان" می شوید، حتی تلوزیون روشن نیز موجب حواس پرتی شما نمی شود. پس ترجیحا این کار را در وهله ی اول انجام دهید؛ تلویزیون را خاموش کنید و جریان خود را بیابید.

5. کار کردن در محیط‌های بی‌بازده

بهره وری در برخی محیط ها یا در شرایط زمانی خاص، اتفاق نمی افتد. برای مثال، خوابگاه های شلوغ را در نظر بگیرید. تصور کنید که در یک روز تعطیل، لپ تاپ خود را بازکرده اید و همزمان با نوشیدن قهوه، برخی کارها را انجام می دهید. حضور افراد بیش از حد در یک محیط که در زمینه ی کاری شما فعالیت نمی کنند، می توانند بهره وری و بازده شما را تا حد زیادی کاهش دهد

برخی افراد معتقدند که در بسیاری از مواقع، برخی کارها در شرایطی با بازده بالاتری انجام می شوند که برای آن کار ساخته نشده اند. شما چطور فکر می کنید؟ می توانید این روش را امتحان کنید!

آنها تصور می کنند که پربازده هستند، اما در واقع، رفتار اجتماعی از خود بروز می دهند. این دو مورد، به ندرت با هم سازگار می شوند. پیشنهاد می کنیم که یک محیط ساکت و آرام برای خود پیدا کنید و به کار خود برسید. وقتی کارها تمام شدند، می توانید به رفتارهای اجتماعی برسید.

6. کار کردن با افرادی که بهره‌وری ندارند.

اشتباه دیگری که بسیاری از افراد مرتکب آن می شوند این است که تصور می کنند، جمع شدن گروهی برای جلسات کاری می تواند در افزایش بهره وری و بازده نقش چشمگیری داشته باشد.

لازم به ذکر است که این کار، تحت شرایط خاصی امکان پذیر است. اگر تمامی افراد برای انجام دادن یک کار مشخص با هم همکای کنند، این روش موثر خواهد بود. برای مثال، تمامی افراد برای تهیه ی یک فیلم کوتاه با هم همکاری می کنند؛ یا اینکه برای طراحی یک وب سایت، ایده های خود را مطرح می کنند؛ تنها در این صورت است که همگی برای انجام دادن یک کار خاص با هم تعامل می کنند که بازده بالایی خواهد داشت.

اما زمان هایی فرا می رسد که یک پروژه ی خاص نیز به تمرکز فردی نیاز دارد؛ در این صورت، جریان ذهنی چندین نفر می تواند قطعه ی کوچکی از یک پازل بزرگ را پیدا کند. همه ی افراد نیاز دارند که وظایفی را به سرانجام برسانند و آن زمان است که به سکوت نیاز دارند.

زمانیکه انبوهی از وظایف را قبول کرده اید، به فضای مختص به خود نیاز دارید. می توانید با چندین نفر در یک محیط کارکنید، اما تمامی افراد باید بدانند که زمان کار فرا رسیده است. برای دورهمی های مختلف، باید برنامه ی زمانی دیگری را تنظیم کنید.

پس پینشهاد می کنیم که دوستان خود را جمع کرده و به آنها بگویید که هدفون های خود را نیز بیاورند. دور یک میز بشینید و کار خود را انجام دهید. بعد از دو ساعت می توانید کمی استراحت کنید.

7. عدم آمادگی

برخی از افراد برای انجام کارهایی که باید تحویل دهند، هیچ برنامه ریزی یا تلاشی نکرده اند و گاهی اوقات، این عملکرد ماه ها طول می کشد؛ با اینحال با خود فکر می کنند که از شنبه ی آینده کار را آغاز می کنم.

به یاد داشته باشید که اگر با آمادگی لازم، نسبت به انجام کار خود اقدام نکنید، بهره وری نخواهید داشت. اگر هفته هاست که به پروژه ی خود دست نزده اید، برای اینکه به یاد بیاورید داستان از چه قرار بوده است، به زمان نیاز دارید. گاهی اوقات حتی فراموش می کنید که چگونه باید از برنامه ی خاصی استفاده کرد.

بهره وری در لحظه شکل نمی گیرد؛ بازده بالا به تمامی لحظاتی بستگی دارد که به لحظه ی مورد نظر، منجر می شود. با عملکرد مداوم، بهره وری نیز به مرور افزایش می یابد.

8. نوتیفیکیشن‌ها... خاموش!

البته که نباید این مقصر مشهور اما نادیده گرفته شده را نیز در نظر گرفت. برخی افراد مدعی می شوند که "وقت سخت کار کردن فرا رسیده است" اما هنوز این کلمات از دهان خارج نشده، چشمانشان به گوشه ای لپ تاپ می افتد؛ چرا که دسته ای از نوتیفیکیشن های فیس بوک، ایمیل، توییت و یا رویدادهای تقویم، روی صفحه ی نمایشگر ظاهر شده است. اگر می خواهید کار با ارزشی را به سرانجام برسانید، نوتیفیکیشن ها را خاموش کنید.

مردم از تعطیلاتی که در نا کجا آباد می گذارنند، بیشتر لذت می برند؛ فکر می کنید چرا؟

فکر می کنید مردم به چه دلیلی سرتاسر جهان را سیر می کنند تا کمی آرامش و سکوت را دریافت کنند؟

آنها احساس می کنند تنها جایی که می توانند نوتیفیکیشن های زندگی خود را خاموش کنند، در میانه ی جنگل، بالای کوه ها و یا در سواحل است. حدس بزنید چرا؟

تنها کاری که باید انجام دهید این است که نوتیفیکیشن ها را خاموش کنید؛ در اینصورت هیچ کس نمی تواند به آرامش شما آسیبی برساند.

منبع: inc