ربات ها و هوش های مصنوعی آینده شغلی ما را به خطر می اندازند؟
همه ما تا کنون تاثیر منفی ای که ممکن است ربات ها بر آینده بشر داشته باشند را حس کرده ایم؛ چه وقتی که شما به مرکز خدمات مشتریان زنگ می زنید و صدایی کامپیوتری را در آن طرف خط می شنوید که شما را راهنمایی می کند، و چه وقتی که با دستیار های هوشمندی مثل سیری، الکسا، کورتانا و اسیستنت، ارتباط برقرار می کنید و جواب هایی هوشمندانه دریافت می کنید. . با یوکن همراه باشید
بدون تردید همه ی ما حس دوگانه ای نسبت به پیشرفت تکنولوژی در این زمینه داریم؛ ربات هایی که انسان نما هستند، موجودات دوست داشتنی ای هستند که در بخش های گوناگونی مثل آموزش و یا سرگرمی به کمک ما می آیند؛ دستیار های صوتی ای که در تجهیزات الکترونیکی نصب شده اند، بیشتر نیاز های ما را به راحتی و با سرعت بالا برآورده می کنند؛ ماشین های جدیدی تحت عنوان خودران، آینده ای بدون تصادفات دلخراش ناشی از رانندگی را نوید می دهند؛ سیستم های یادگیری که بر پایه هوش مصنوعی و شبکه های عصبی تعداد زیادی از مسائلی که در سال های گذشته پیش روی انسان ها قرار گرفته اند و به سختی قابل هستند، را حل کرده اند؛ اما از سمتی دیگر ماشین های هوشمند، جای کارمندان و کارکران را در کارخانه ها گرفته اند.
دانشگاه اکسفورد در سال 2013 تحقیقی را انجام داده است و پیش بینی کرده است که در آینده ای نه چندان دور، بیش از نیمی از کارگران کارخانه ها جای خود را ربات ها خواهند داد. مؤسسه مک کینسی هم طی مطالعاتی که به صورت مشابه انجام داده،تخمین زده که در حدود 600 درصد از تمام مشاغل موجود در حال حاضر، دست کم 300 درصد فعالیت های روتینی وجود دارد که مطابق تکنولوژی امروزه، به سادگی به وسیله ی کامپیوترها و ماشین ها قابل پیاده سازی کردن و اجرا خواهد بود.
تحقیقات اخیر مرکز فناوری ماساچوست (MIT) با کمک یکسری از اقتصاد دان های دانشگاه بوستون آمریکا، نشان داده که این موضوع حقیقت دارد و بیش از پیش چشمگیر شده است: در میان سال های 1990 تا 2007، در ازای بهره گرفتن از هر ربات، 6 کارگر از هر 1000 کارگر شغل شان را از دست دادند و میزان حقوق و دستمزد ها به میزان چشم گیری کاهش پیدا کرد.
با توجه به این وضعیت، کاملا بدیهی است که هر انسان در کره زمین نسبت به آینده شغلی ای که دارد، نگران باشد. اما راه حل این مشکل چیست؟ متخصصان در این حوزه اعلام کرده اند که تنها راهی که با آن میتوان نسبت به ربات ها برتری یافت، این است که «ویژگی هایی که خاص انسان ها هستند را در خود تقویت کنیم»، اما چگونه این کار امکان پذیر است؟
«تیم لبرخت» (Tim Leberecht) نویسنده ی مشهور و سخنگوی فعال TED راهکاری ارائه کرده است که موسوم به «انتقام با علوم انسان» (Revenge of the Liberal Arts) است و در آن سه روش کاربردی برای تقویت کردن ویژگی های منحصر به فرد انسانی را مطرح کرده است و به حفظ یا بدست آوردن شغل هایی پرداخته که در عصر شکوفایی هوش مصنوعی، همچنان بتوان به شغل های انسانی پرداخت. در ادامه این مقاله با این سه راهکار آشنا خواهید شد.
ادبیات و شعر گویی
«تیم» انسان عصر حاضر را موجودی معماگونه، سردرگم و سرشار از روحیات و اخلاق های قابل تغییر می داند. از نظر او مغز قابلیت انعطاف پذیری، کنجکاوی و سبک بال بودن دارد که باعث می شود انسان به همه جا سرک بکشد که در واقع مهم ترین برگ برنده انسان ها برای مقابله کردن با هجوم ربات ها خواهد بود. پس از همین حالا شروع کنید؛ شعر بگویید و توان فهم و درک و خلق محتوا های ادبی را در خودتان پرورش دهید.
تفکر عمیق، احساس عمیق تر
اگر شما دائما دنبال یادگیری مطالبی در زمینه «تربیت حسی» باشید که بتوانید به شما کمک کند که راز هایی که در عالم هنر و معنا وجود دارد را کشف کنید و زیبایی را جلوی چشمانتان به نمایش بگذارد، بدون تردید حتی پیشرفته ترین هوش مصنوعی هم نمی تواند آینده شغلی شما را به خطر بیندازد. روح خودتان و اطرافیانتان را پرورش دهید. «آلن دو باتن» فیلسوف سوئیسی-انگلیسی عصر حاضر بیان می کند که شغل و حرفه انسان ها زمانی معنی پیدا می کند که بتواند باعث خوشحالی دیگران بشود و از رنج و سختی های آن ها بکاهد.
کافیست به مطالعه فلسفه بپردازید؛ فیلسوفی که بیشتر از دیگران باعث تعجب و شگفتی شما می شود را پیدا کنید و با طرز فکرش کلنجار بروید؛ تلاش کنید تا خودتان و او را به چالش بکشید. سعی کنید رمان های عاشقانه بخوانید و فیلم های درام ببینید. اگر احساس ناراحتی و غم به شما دست داد یا این که باعث شد به آینده امیدوار شوید، خوشحال باشید؛ چون ربات ها هیچ وقت نمی توانند این عواطف را درک کنند.
دوستی با هوش مصنوعی
شاید کمی مضحک به نظر بیاید، اما اکنون که از آینده ای همراه با هوش مصنوعی آگاه هستیم، بهتر است که رابطه ای خوب و دوستانه بسازیم. شرکت بزرگ «اکسنچر» (Accenture) اعتقاد دارد که در آینده ای نزدیک، جایگاه های شغلی زیادی برای کسانی که از ماشین های هوش مصنوعی آگاه هستند و طرز استفاده از آن ها را می دانند، ایجاد خواهد شد.
استارتاپ «کموکو» (Kemoko) در حال حاضر از نیروی انسانی با عنوان «مربیان همدلی» برای آموزش سیستم یادگیری ماشینی خود استفاده می کند تا سرانجام، دستیار های دیجیتالی مثل سیری و الکسا بتوانند پاسخ های مناسب تری را به مخاطبان ارائه کنند و ارتباطات معنادار تری را با او برقرار کنند. از طرفی دیگر IBM هم اکنون به استخدام کردن شاعران، نمایشنامه نویسان و فیلسوفان روی آورده تا با کمک آن ها بتواند فرآیند مکالمه طبیعی و منطقی را بین کاربران و ابرکامپیوتر واتسون، بر پایه پلتفرم پردازش شناختی، برنامه ریزی کند.
اگر تصور می کنید که این تخصص ها ارزشی ندارد، بدانید که در آینده ای نه چندان دور، همین ها به نقاط قوت انسان ها تبدیل خواهند شد. در زمانی که تمام کار ها قابلیت انجام شدن توسط ماشین های هوش مصنوعی را دارند، تنها برگه برنده ی انسان ها عواطف و احساسات آن ها است.
هوش های مصنوعی تقریبا هر مهارت تکرار پذیری را در هر سطحی از سختی که باشد، یاد می گیرند، اما از عهده مسئولیت های اجتماعی و انسانی مثل تشویق کردن، ابراز همدردی و یا یاد دادن به دیگران بر نمی آیند. در حقیقت راحت ترین توانایی های انسان یعنی آگاهی و مشاهده کردن، در حوزه هوش مصنوعی جایگاهی ندارد.
شاید امروزه، تصمیم گرفتن از روی حس قلبی تان و بی توجه بودن به داده های منطقی باعث اخراج شما از کارتان گردد، اما در آینده، این ویژگی به شما کمک می کند تا نه تنها شغل تان را حفظ کنید، بلکه باعث می شود تا موقعیت های بهتری هم نصیب تان شود.
«گرد لیونارد» متفکر و آینده نگر معروف بیان می کند که «اگر توانستید شغل تان را در یک جمله شرح دهید، بدون تردید در آینده ی نزدیک، آن را از دست می دهید و ماشین ها جایگزین شما خواهند بود.» ربات ها برخلاف انسان، با ابهامات کاری ندارند. تمام چیز ها در گروی معنا بخشیدن و حس افزایی خواهد بود. جالب است بدانید هم اکنون، شرکت ReD Associates که در نیویورک قرار دارد، از آموزه های فلسفی مثل هایدگر برای کمک کردن به سازمان هایی مثل آدیداس، سامسونگ و دیگر برند های معتبر جهانی استفاده می کنند.
با این حال بر خلاف هیاهوی هوش مصنوعی و پیشرفت بی وقفه آن، انسان، هنوز هم مهم ترین دارایی سازمان ها به شمار می رود و همین طور هم باقی خواهد ماند. بنابراین اگر شما علاقه دارید که جایگاه شغلی خودتان را حفظ کنید، بهتر است سرمایه های انسانی تان را افزایش دهید. اگرچه «دیپ مایند» گوگل توانسته است که استاد بزرگ مسابقات Go جهان را شکست دهد، اما هیچ وقت توانایی رقابت کردن با انسان ها در زمینه «انسانیت» را نخواهد داشت؛ به همین دلیل نباید علوم انسانی را به فراموشی بسپارید.
منبع: INC
