کار کردن در منزل نیازی به رفت و آمد، حضور در جلسات و پوشیدن لباس رسمی ندارد. این مزایا می‌تواند برای خیلی‌ها یک رویای دست نیافتنی باشد تا زمانی که کارهای شخصی به میدان می‌آیند. حواس پرتی‌هایی که معمولاً در منزل رخ می‌دهد را می‌توان در یک دفتر به راحتی از خود دور کرد. کار کردن در خانه جدا کردن زمان کار و زمان شخصی را بسیار سخت می‌کند. در ادامه با یوکن همراه باشید.
تصور کنید که مشغول کار بروی پروژهای هستید و دوستتان به شما زنگ می‌زند. شما می‌دانید که باید کار بر روی پروژه را به اتمام برسانید اما صحبت نکردن با او زمانی که می‌توانید عمل محترمانه‌ای نیست.
تصور کنید که در حال ایجاد فهرستی از کارهایی که باید انجام دهید هستید، در این صورت گذاشتن زمان برای انجام کارهای روزمره و شخصی را نباید فراموش کنید. گذاشتن لباس‌ها در ماشین لباسشویی در هنگام کار می‌تواند مانند امری جزئی و ناچیز به نظر برسد تا زمانی که شب را تا دیر وقت برای جبران کارهای انجام نشده بیدار بمانید. در آخر هیچ‌وقت متوجه نخواهید شد که چه وقت زمان کار و چه وقت زمان استراحت و انجام کارهای شخصیتان است.
الیزابت گریس ساندرز، کسی که تجربه‌ی دوازده ساله‌ی کار در منزل دارد و مربی مدیریت زمان برای کسانی که دورکاری می‌کنند است می‌گوید که خوب، بد و زشت این ماجرا را تجربه کرده و به این نتیجه رسیده است که بهترین و متمرکز‌ترین دورکاران برای انجام مؤثر کارهایشان حد و مرز برای خود تعیین می‌کنند.
در ادامه به معرفی نکته‌هایی برای پربازده کردن دورکاری می‌پردازیم. این نکته‌ها هم برای کسانی که به صورت تمام وقت دورکاری می‌کنند و هم برای کسانی که هر از گاهی کارهای دفتر خود را به منزل می‌آورند کاربردی است.
ساعات مشخص برای کار تعیین کنید
ممکن است احمقانه به نظر برسد اما اگر می‌خواهید متمرکز بمانید تصور کنید که مشغول کار در یک دفتر هستید. الیزابت گریس ساندرز می‌گوید قبل از اینکه مربی مدیریت زمان بشود، برنامه‌ی زمانی در هم بر همی داشت. زمان مشخصی برای کار خود نداشت و معمولاً در طول روز کارهای شخصی را انجام می‌داد و به این دلیل که کارهای شخصی او هیچ حد و مرزی نداشت کارهای حرفهایش نیز زمان مشخصی نداشتند. او می‌گوید در هر زمانی از شبانه روز برای چک کردن ایمیل‌های کاریش استرس داشت و هیچ وقت احساس استراحت و راحتی نمی‌کرد.
تغییر بزرگ در زندگی او زمانی رخ داد که ساعات کار برای خود در منزل تعیین کرد. این ساعات برای او از 9 صبح تا 6 بعد از ظهر بود. او همچنین کارهای مجاز و غیر مجاز در این ساعات را برای خود مشخص کرد. برای انجام این کار او از خود می‌پرسید که اگر مشغول کار در یک دفتر بود می‌توانست آن کار را انجام دهد یا خیر؟ اگر پاسخ خیر بود می‌دانست که آن فعالیت را باید قبل و یا بعد از ساعات اداری خود انجام دهد. کارهای منزل و وقت گذراندن با دوستان همه باید بعد از زمان کار انجام می‌شدند. البته او در زمان نهار می‌توانست تماس تلفنی با دوستانش برقرار کند و یا اگر اتفاقات اضطراری مانند خرابی ماشین می‌افتاد در طول روز می‌توانست به آن‌ها رسیدگی کند اما این کارها جزو استثناها محسوب می‌شدند نه قوانین. با تعیین کردن این مرزها بین ساعات اداری و شخصی او نه تنها زمان مشخصی برای انجام کارهای حرفهایش قرار داد بلکه می‌توانست بدون استرس و با راحتی زمان استراحت خود را سپری کند.
روز خود را برای موفقیت سازمان‌دهی کنید
بازدهی کار خود در منزل را با برنامه‌ریزی متفاوت از یک روز کاری معمول به حداکثر برسانید. برای مثال اگر هفته‌ای یک بار در منزل کار می‌کنید، آن را به روز بدون جلسه تبدیل کنید. اگر نمی‌توانید به طور کامل این کارها را انجام دهید، حداکثر نصف روز را برای کار متمرکز ذخیره کنید. زمانی که مناسب‌تر برای شما است را انتخاب کنید.
سپس یک یا دو کار کلیدی که قصد انجام آن در این زمان را دارید تعیین کنید. این وظایف و کارها می‌توانند نیاز به یک و یا دو ساعت کار بی‌وقفه و یا تفکر خلاقانه و استراتژیک که در محیط دفتر می‌توانید به آن‌ها دست یابید داشته باشند. نگاه نکردن به پیام‌ها و ایمیل‌ها نیز می‌تواند در این ساعات به شما کمک کند. این امر را به دوستان و همکاران خود اطلاع دهید تا از جواب دیر به هنگام شما نگران نشوند.
حد و مرز را با دیگران تعیین کنید
برای پایدار کردن تلاش‌های خود با اشخاصی که زمان کاری شما در منزل را به عنوان زمان بیکاری می‌دانند صحبت کنید. به خانواده، دوستان و آشنایان خود توضیح دهید که این ساعات زمان کار شما است و قادر به انجام مسائل غیر کاری در آن ساعات نیستید. اگر همسر شما در منزل است این امر را به او نیز توضیح دهید. به طور معمول اگر برنامه‌ای برای خود تعیین کنید و مطابق آن پیش بروید دیگران نیز محدودیت‌های شما را درک کرده و از برنامه‌ی شما پیروی خواهند کرد.
در بعضی از روزها ممکن است مهمان ناخوانده به منزل شما بیاید، در اینصورت با احترام شرایط را توضیح دهید. اگر همسایه‌تان به منزل شما آمد، گفت و گوی چند دقیقه‌ای با او داشته باشید و با او همانند همکاری که سر میز شما آمده است رفتار کنید اما به آن‌ها پیشنهاد داخل آمدن و صرف چایی و داشتن صحبت طولانی نکنید. می‌توانید زمان ملاقات بعد از کار با آن‌ها تنظیم کنید.
اگر نیاز به انجام مسائل غیر کاری پیش آمد، بر اساس کارهای باقیمانده زمانی برای آن را تعیین کنید. برای مثال اگر خانواده‌تان از شما درخواست کار کرد، زمان انجام آن را در هنگام وقت نهار خود بگذارید و بر اساس آن زمان عمل کنید و اگر وقت نداشتید این امر را برای آن‌ها توضیح دهید.
در هنگام توضیح محدودیت‌های خود به دیگران نیاز به معذرت خواهی زیاد نیست. برای کار خود در منزل به اندازه‌ی کار در یک اداره احترام داشته باشید. اگر به برنامه‌ی خود پایدار باشید دیگران نیز انتظارات دیگری از شما نخواهند داشت و در این صورت زمان برای کار متمرکز بیشتری خواهید داشت.
منبع: Hbr
