شاید تصور کنید در شغل آزادکاری فشار کمتری را تجربه می کنید، اما آزادکاری به جز مزایای فراوانی چون انتخاب ساعت کاری و عدم حضور در شرکت، معایبی هم دارد. آیا می دانید آزادکاری چه مشکلاتی دارد و چطور در طولانی مدت میزان استرستان را افزایش می دهد؟ با یوکن همراه باشید.
مهندسی نرم افزاری از رشته‌های پرطرفدار برای شغل آزادکاری است. تمام فارغ‌التحصیلان مهندسی نرم افزار با داشتن یک کامپیوتر و اتصال به اینترنت پرسرعت می توانند وظایف خود را از راه دور انجام دهند و به درآمد برسند. امروزه با پیشرفت تکنولوژی و وسایل دیجیتال، نیاز کمتری به حضور در محل کار وجود دارد. البته خیلی از شرکت‌ها این مسئله را نپذیرفته‌اند؛ با این حال، چند روز هفته به کارمندان خود اجازه می دهند وظایفشان را در محیط دیگری به انجام برسانند.
مارتین دو وولف در حدود پنج سال به شغل آزادکاری مشغول بود و در این مدت استرس زیادی را تجربه کرد. او در این باره می گوید: "در این مدت و خصوصاً وقتی یک سال به طور کامل به شغل دورکاری مشغول بودم، آسیب زیادی دیدم و از دیگران فاصله گرفتم."
در ادامه‌ی مقاله، مشکلات آزادکاری را از زبان برنامه نویسی بیان می کنیم که به مدت پنج سال در این شغل حضور داشته است.
برقراری ارتباط کار بسیار سختی است
وقتی فردی در شغل آزادکاری فعالیت دارد، ارتباطاتش به مجموعه‌ای از کانال‌های ساختاریافته محدود است. تمام ارتباط درباره نحوه‌ی انجام پروژه، شرح وظایف و دیگر توضیحات از طریق ایمیل یا اسکایپ انجام می گیرد. حتی وقتی فرد پروژه را به انجام می رساند، تائید، بازبینی و رفع اشکالات به صورت آنلاین انجام می شود. البته این روش انجام کار برای پروژه‌هایی که ساختار مشخصی دارند بسیار خوب است؛ اما فرد دورکار بعد از مدتی می بیند ارتباطش با تمام دنیا قطع شده است. وقتی افراد به صورت گروهی دور هم جمع شده و درباره نحوه‌ی انجام پروژه با هم صحبت می کنند اطلاعات مفیدی میان آن‌ها مبادله می شود. وقتی هر فردی نظرش را بیان کند، نه تنها ابهامی باقی نمی ماند بلکه مسئله برای دیگران هم شفاف‌تر خواهد شد. وقتی فرد در محیط کار حاضر می شود، با انگیزه و اطلاعات بیشتری کار می کند. اینکه اعضای گروه در یک محیط دور هم جمع شوند، فکر می کنند عضوی از یک جامعه هستند و روند انجام پروژه سرعت بیشتری می گیرد.
هر چقدر اطلاعات نوشتاری ساختار بهتری داشته باشند، ممکن است خواننده منظور نویسنده را به طور دقیق متوجه نشود. وقتی فرد آزادکار تمام روز خود را صرف تایپ کردن و انجام پروژه‌ای می کند، ترجیح می دهد به هر روشی به جز نوشتن با دیگران ارتباط برقرار کند. شاید این کار در کوتاه مدت جالب باشد؛ اما بعد از مدتی فرد آزادکار از این وضعیت خسته می شود و دلتنگ صحبت کردن با همکاران و صرف چای و قهوه با آن‌ها می شود. شاید خیلی از این صحبت‌ها بی‌نتیجه باشد؛ اما تأثیر شگفت انگیزی روی روحیه‌ی فرد می گذارد.
سبب ایجاد اختلال و هم‌زمانی کارها می‌شود
وقتی به‌عنوان توسعه دهنده دورکار فعالیت دارید، تمام بسترهای چت به عنصر جدایی ناپذیر زندگی‌تان تبدیل می شود. نحوه‌ی برقراری ارتباط در دورکاری بدین صورت است و طرف مقابل انتظار دارد همانند ارتباط رو در رو به سرعت به حرف‌هایی که می زند واکنش نشان دهید. آنلاین بودن همانند صحبت با همکاران در محیط شرکت است و قابل اعتماد بودن شما را نشان می دهد. پس برای اینکه به کارفرمایتان ثابت کنید در کار خود جدیت دارید، در زمان صرف ناهار هم نوتیفیکیشن های خود را بخوانید. در برخی موارد، فرد ترجیح می دهد پاسخ طرف مقابل را همان لحظه ندهد و ممکن است با انتقاد کارفرما مواجه شود.
وقتی طرف مقابل به صورت رو در رو با شما ارتباط ندارد، نمی تواند تشخیص دهد آیا اکنون زمان خوبی برای صحبت کردن است یا نه. پس فرد مجبور است تمرکز خود را از روی کار بردارد و به سؤال شخص دیگری جواب دهد. این مسئله سبب می شود بهره‌وری او به میزان قبال توجهی پایین بیاید.
وقتی با فرد دورکار چت می کنید، نمی دانید آیا فرد موردنظر در حال صحبت کردن با شخص دیگری هست یا نه. گاهی فرد آزادکار مجبور است هم‌زمان با چند نفر صحبت کند که این مسئله استرس زیادی به او وارد می کند. خصوصاً وقتی مجبور باشید پروژه‌ی خود را تا پایان موعد زمانی تحویل کارفرما بدهید. گاهی اوقات بحث‌هایی در گروه‌های دوستانه شبکه‌های مجازی می شود و افراد به‌طور هم‌زمان در آن‌ها شرکت کرده و اوقات خوشی را سپری می کنند. در این مواقع فرد آزادکار ترجیح می دهد در بحث‌ها حاضر نشود تا بتواند روی کارهایش متمرکز شود. به همین خاطر، بعد از مدتی احساس می کند از دوستان و همکاران خود جدا شده و هیچ تفریح و سرگرمی ندارد.
رشته‌ی IT نیاز به تلاش بی‌وقفه دارد
بیشتر شغل‌ها دارای دو نوع تعهد هستند: تعهد به نتایج و تعهد به قوانین.
تعهد به نتایج
تعهد به نتایج بدین معناست فرد می خواهد پروژه‌ی مشخصی را تا مدت زمان تعیین شده تحویل دهد و در مورد توسعه دهندگان نیز به معنای آن است باید مجموعه‌ای از خطاها را در زمان مشخص برطرف کنند.
تعهد به قوانین
تعهد به قوانین یعنی شما باید هر روز بخشی از وقت خود را به کار اختصاص دهید و نتایج موردنظر را در زمان مشخص تحویل کارفرما بدهید.
شاید مشاغل دیگر این گونه نباشد؛ اما در مهندسی نرم افزار همه چیز به نتیجه بستگی دارد. برای مثال، اگر نتوانید محصول درخواست شده را تولید کنید اخراج می شوید. وقتی به عنوان فرد دورکار فعالیت دارید مجبور هستید نتایج خود را به صورت روزانه در اختیار کارفرما بگذارید تا مسئولیت پذیری خود را نشان دهید. یک فرد آزادکار نمی تواند اثبات کند یک مشکل کوچک زمان زیادی از او گرفته یا تماس با یک مشتری سبب شده چند ساعت زمان مفید خود را از دست بدهد. او باید ثابت کند تمام مدت مشغول کار بوده و این کار فقط با ارائه‌ی نتیجه ممکن است؛ اما اگر به صورت حضوری کار می کرد، همکاران و کارفرما می دیدند او تمام وقت مشغول کار است و می توانست بدون هیچ استرسی کار را روز دیگری تحویل دهد.
این مسئله سبب می شود فرد برای دست یابی به نتیجه‌ی موردنظر بیشتر از هر کارمندی تلاش کند و برای کارش زمان بگذارد. پس این چالشی بزرگ برای کارمندان دورکار است. با این حساب می توان ادعا کرد دورکاری بر مبنای اعتماد است. وقتی کارفرما به کارمند خود اعتماد کند و به او اجازه می دهد کارها را به روش خود جلو ببرد به جایگاه ویژه‌ای نزد کارمند دست می یابد و کارمندان حاضر می شوند زمان بیشتری برای انجام پروژه‌های او وقت بگذارند.
انتظار اعضای خانواده بیشتر می‌شود
وقتی تمام ساعات روز در خانه هستید، اعضای خانواده شما را فردی در دسترس می دانند. حتی اگر محیطی اختصاصی در منزل داشته باشید، باز هم نمی توانید جلوی حس کنجکاوی‌شان را بگیرید و در طول ساعات کاری هیچ برخوردی با آن‌ها نداشته باشید. این مسئله سبب می شود در کنفرانس‌های ویدئویی با استرس بالایی مواجه شوید. تصور کنید در جلسه‌ی مهمی هستید و ناگهان یکی از اعضای خانواده‌تان وارد اتاق می شود و شروع به صحبت کردن می کند.
از طرفی، وقتی ساعات زیادی را در خانه سپری می کنید، از شما تقاضا می شود برخی کارهای خانه مانند تمیز کردن آشپزخانه را انجام دهید. البته این کار خیلی هم جدی نیست؛ اما باید مدام برای اعضای خانواده‌تان توضیح دهید مشغول کار بوده‌اید یا اینکه در خانه بوده‌اید و به تمرکز نیاز داشتید و هیچ وقتی برای شستن ظرف‌های ناهار در اختیارتان نبوده است.
احساس تنهایی می‌کنید
آزادکاری به معنای تنها شدن است. هر چند تنهایی را دوست داشته باشید، بعد از مدتی و صحبت کردن با همکاران از طریق چت، احساس ناراحتی خواهید کرد. در واقع افرادی که از تنهایی لذت می‌برند باز هم تمایل دارند بعد از مدتی اوقات فراغت خود را با دیگران سپری کنند. شاید فعالیت در شبکه‌های اجتماعی باعث شود از این احساس رهایی یابید؛ اما چون با کامپیوتر مشغول کار هستید باز هم احساس خوشایندی در شما ایجاد نخواهد شد. گفته می شود چرخیدن طولانی مدت در شبکه‌های اجتماعی احساس ناراحتی در فرد بوجود می آورد. داشتن حس تنهایی بعد از طی زمانی روی سلامت مغز تأثیر می‌گذارد و بهره‌وری‌تان را به شدت کاهش می دهد.
فعالیت در بیرون از منزل مشکلاتی دارد
معمولاً به افراد دورکار توصیه می شود در فضای کار اشتراکی کار کنند. البته حضور در این مکان‌ها هزینه بر است و باید ببینیم کارفرما حاضر است هزینه‌ی آن را پرداخت کند یا نه. علاوه بر آن، برخی از این محیط‌ها تعهد زمانی دارند. برای مثال فرد باید تعهد دهد حداقل یک ماه در آنجا حضور داشته باشد. فعالیت‌های گروهی که در این محیط‌ها انجام می شود می تواند مشکلات برقراری ارتباط و تنهایی فرد دورکار را حل کند اما زمان مفید فرد را هم از بین می برد. مگر این که فرد دورکار تصمیم بگیرد در رویدادهای برگزار شده در این مکان شرکت نکند. عدم شرکت در این رویدادها به معنای ارتباط برقرار نکردن با دیگران است، پس حضور یافتن در چنین مکان‌هایی ممکن است برای فرد دورکار چندان مناسب نباشد.
علاوه بر آن، طی مسافت از خانه تا فضای کار زمان بر است و شاید مجبور شوید برای جبران آن یک روز در خانه بنشینید و کار کنید. همچنین صحبت با کارفرما از طریق تماس‌های ویدئویی نیز به خاطر شلوغ بودن محیط کار کمی مشکل است. فردی که می خواهد در محیطی غیر از خانه کار کند باید قبل از ترک منزل تمام وسایلی که در طول روز به آن‌ها نیاز پیدا می کند را همراه داشته باشد و در صورت فراموش کردن تمام روز خود را از دست می دهد. البته کافی‌شاپ‌ها هم مکان مناسبی برای کار کردن نیستند. به جز شلوغی و صرف زمان برای رفت و آمد مجبور هستید چند بار نوشیدنی سفارش دهید که این موضوع هزینه‌ای برایتان به همراه خواهد داشت.
لازم به ذکر است، استراحت کردن سبب بهبود فعالیت مغز می شود. افرادی که بیرون از خانه کار می کنند مجبور هستند بخشی از زمان خود را در مسیر سپری کنند. پیاده روی به مدت پنج دقیقه نه تنها شما را فعال نگه می دارد بلکه به مغز استراحت می دهد و بهره‌وری‌تان را بالا می برد.
امکان پیشرفت نخواهید داشت
هر کارمندی می خواهد در حوزه‌ی کاری خود به پیشرفت برسد و درآمد بیشتری به دست آورد؛ اما دورکاری و حضور نداشتن در محل کار شما را از پیشرفت باز می دارد. بیشتر کارفرماها تمایل دارند کارمندانی که به دفتر سر می زنند را ارتقاء دهند. وولف می گوید: "وقتی دورکاری می کردم فرزندانم کوچک بودند و در خانه از آن‌ها مراقبت می کردم. این فرصت خوبی برای من و همسرم بود تا بتوانیم با نگهداری از بچه‌ها موقعیت شغلی خود را حفظ کنیم. همچنین برای وقت گذرانی با فرزندانم نیازی به مرخصی نبود و انعطاف پذیری ساعات کار ارزش زیادی داشت. علاوه بر آن، دورکاری من را با افراد جدید و حرفه‌ای آشنا کرد که هیچ وقت نمی توانستم در محیط کار عادی با آن‌ها ارتباط برقرار کنم. با این که هنوز هم به دورکاری علاقه دارم اما احساس می کنم این مسئله روی مغز و روابطم با اعضای خانواده تأثیر گذاشته است. از نظر من دورکاری سبب می شود احساس انسان بودن از شما گرفته شود."
منبع: fastcompany
