بعد از یه سال تلاش و ممارست، اعضای گروه کشف کردن که با تزریق مقدار میکروسکوپی از فسفر، الکترون‌های بیش‌تری جریان پیدا می‌کنن و مشکل خروجی ترانزیستورها این‌طوری حل می‌شه. بعد از دستیابی به این موفقیت بزرگ، دیگه خیلی طول نمی‌کشید که رویای اولین رادیوی ترانزیستوری به واقعیت بپیونده. اسم این مدل رادیو، «تی.آر.55» بود. تقریبا همزمان با این نمونه‌ی اولیه‌ی ژاپنی، آمریکایی‌ها پیش‌دستی کردن و مدل «ریجِنسی – تی.آر.1» رو ارائه دادن. این رادیو در سال 1954 عرضه شد و اولین رادیوی قابل حمل واقعی و نخستین رادیوی ترانزیستوری تا اون لحظه بود. تنها مشکل این بود که آمریکایی‌ها از فناوری ترانزیستورهای قدیمی و ضعیف‌تر استفاده کرده بودن. به این معنی که اون رادیوها دارای حجم صدای بسیار پایینی بودن و در نتیجه فروش خوبی نداشتن.
یه سال بعد، یعنی در سال 1955، مؤسسین «توتسوکو» به آمریکا سفر کردن تا آخرین رادیوی ترانزیستوری خودشون یعنی «تی.آر.55» رو به نمایش بذارن. اونها فورا به این فناوری جدید ابراز علاقه کردن. گرچه هنوز هم مشکلی وجود داشت. آمریکایی‌ها با تلفظ اسم «توتسوکو» مشکل داشتن. بنابراین، اونها اسم‌شون رو عوض کردن و «سونی» گذاشتن که ترکیبی از دو کلمه بود. یکی کلمه‌ی لاتین «سینوس» به معنای صدا، و اون یکی، کلمه‌ی «سانی» بود که توی آمریکا و در دهه‌ی 50 میلادی، یه اصطلاح عامیانه‌ی رایج برای اشاره به یه پسر بود. بعد از تغییر نام، «سونی» تقریباً آماده بود تا دنیا رو فتح کنه. متاسفانه، محصول اونها فقط به شرطی که یه اسم تجاری آمریکایی داشته باشه می‌تونست توی بازار توزیع بشه و به فروش برسه. به همین دلیل هم، «تی.آر.55» فقط توی ژاپن به فروش رسید. اما اونها باز هم برمی‌گشتن. با یوکن همراه باشید.
شما بیننده قسمت سوم از مجموعه عظمت شرکت سونی هستید. سایر قسمت ها رو میتونید از این طریق مشاهده کنید :
