مردم خیلی وقتها از من میپرسن موفقیت چیه؟ خیلی به فرد بستگی داره. هیچوقت به هیچکس نمیگم که موفقیت چیه. ولی میگم وقتی اکثر افراد دنبال موفقیت هستن، چیزی که دنبالشن یه کلمه نیست. دنبال یه کیفیت بالاتری تو زندگیشون هستن، برای اینکه کیفیت زندگی بالایی داشته باشی، باید زندگیت طبق تعریف خودت باشه. ایدهی بعضی از مردم دربارهی زندگی عالی، اینه که شعرهای زیبا بنویسن یا یه باغچه داشته باشن. برای بعضیها اینه که یه شرکت میلیارد دلاری بسازن. بعضیها سه ممیز دو دهم بچه میخوان، نمیدونم ممیز دو از کجا میاد ولی خب میخوانش، هرکس یه ایدهی متفاوت داره. رویکرد من برای کمک به کارآفرینان، آدمهایی که توی کسب و کار هستن یا هر کس دیگهای، اینه که بهشون بگم باید بفهمین زندگی عالی برای شما یعنی چی. الان براتون چه شکلیه، نه این که پنج سال پیش و ده سال پیش چه شکلی بوده، امروز چه جوریه. نحوهی نگرشتون به زندگی به صورت زنده، نه یه داستانِ قدیمی. دوتا مهارت هست که باید یاد بگیرین. اولی، علمِ دست یافتنه. این یه علمه، من چهار سال رو صرف مصاحبه با افراد مختلف کردم، با باهوشترین سرمایهداران و سرمایه گذارهای موفق دنیا مصاحبه کردم و از هیچکس که از بدو تولد شانس آورده باشه هم مصاحبه نگرفتم. هیچکس نبود که چیزی به ارث برده باشه، همه از هیچی شروع کرده بودن و میلیاردر شده بودن. چیزی که یاد میگیری اینه که ممکنه به شیوههای مختلف انجامش بِدن، ولی یه الگوی جهانی وجود داره. موفقیت سرنخهایی به جا میذاره، اگه از همون نتایج استفاده کنی، مثل دستورپخت میمونه. من انجامش دادم، خیلیهای دیگه هم انجامش دادن. بدنتون هم اینطوریه. همهی ما از نظر بیوشیمیایی متفاوت هستیم، ولی اصول اصلی مشابهه، قوانینی وجود دارن. علمی وجود داره. اگه ازشون تَخَطی کنی انرژی پایینی خواهی داشت و مریض میشی، اگه ازشون پیروی کنی انرژی بیشتری خواهی داشت. پس به دست آوردن هم یه علم داره.
ولی درس دومِ زندگی، به نظر من از اولی هم مهمتره. افراد زیادی دیدم که چیزهای زیادی به دست آوردن، ولی هنوز احساس بدبختی میکردن. همه چیز داشتن، جایزه اسکار داشتن، جایزه گلدن گلوب داشتن، شرکت بزرگی داشتن، ارزششون میلیاردها دلاره ولی احساس بدبختی میکنن. از نظر من این دیوانهواره، و تنها دلیلش اینه که مهارت اصلی زندگی رو ندارن، چیزی که من بهش میگم هنر به دست آوردن. هنر، علم نیست. چیزی که باعث رضایتمندی تو میشه با من فرق داره، اینجوریه که اگه میخوای بدونی خدا و هستی چی رو دوست داره، برو جنگل. اونجا تنوع هست، همه چیز یه شکل نیست.
مردم خیلی وقتها از من میپرسن موفقیت چیه؟ خیلی به فرد بستگی داره. هیچوقت به هیچکس نمیگم که موفقیت چیه. ولی میگم وقتی اکثر افراد دنبال موفقیت هستن، چیزی که دنبالشن یه کلمه نیست. دنبال یه کیفیت بالاتری تو زندگیشون هستن، برای اینکه کیفیت زندگی بالایی داشته باشی، باید زندگیت طبق تعریف خودت باشه. ایدهی بعضی از مردم دربارهی زندگی عالی، اینه که شعرهای زیبا بنویسن یا یه باغچه داشته باشن. برای بعضیها اینه که یه شرکت میلیارد دلاری بسازن. بعضیها سه ممیز دو دهم بچه میخوان، نمیدونم ممیز دو از کجا میاد ولی خب میخوانش، هرکس یه ایدهی متفاوت داره. رویکرد من برای کمک به کارآفرینان، آدمهایی که توی کسب و کار هستن یا هر کس دیگهای، اینه که بهشون بگم باید بفهمین زندگی عالی برای شما یعنی چی. الان براتون چه شکلیه، نه این که پنج سال پیش و ده سال پیش چه شکلی بوده، امروز چه جوریه. نحوهی نگرشتون به زندگی به صورت زنده، نه یه داستانِ قدیمی. دوتا مهارت هست که باید یاد بگیرین. اولی، علمِ دست یافتنه. این یه علمه، من چهار سال رو صرف مصاحبه با افراد مختلف کردم، با باهوشترین سرمایهداران و سرمایه گذارهای موفق دنیا مصاحبه کردم و از هیچکس که از بدو تولد شانس آورده باشه هم مصاحبه نگرفتم. هیچکس نبود که چیزی به ارث برده باشه، همه از هیچی شروع کرده بودن و میلیاردر شده بودن. چیزی که یاد میگیری اینه که ممکنه به شیوههای مختلف انجامش بِدن، ولی یه الگوی جهانی وجود داره. موفقیت سرنخهایی به جا میذاره، اگه از همون نتایج استفاده کنی، مثل دستورپخت میمونه. من انجامش دادم، خیلیهای دیگه هم انجامش دادن. بدنتون هم اینطوریه. همهی ما از نظر بیوشیمیایی متفاوت هستیم، ولی اصول اصلی مشابهه، قوانینی وجود دارن. علمی وجود داره. اگه ازشون تَخَطی کنی انرژی پایینی خواهی داشت و مریض میشی، اگه ازشون پیروی کنی انرژی بیشتری خواهی داشت. پس به دست آوردن هم یه علم داره.
ولی درس دومِ زندگی، به نظر من از اولی هم مهمتره. افراد زیادی دیدم که چیزهای زیادی به دست آوردن، ولی هنوز احساس بدبختی میکردن. همه چیز داشتن، جایزه اسکار داشتن، جایزه گلدن گلوب داشتن، شرکت بزرگی داشتن، ارزششون میلیاردها دلاره ولی احساس بدبختی میکنن. از نظر من این دیوانهواره، و تنها دلیلش اینه که مهارت اصلی زندگی رو ندارن، چیزی که من بهش میگم هنر به دست آوردن. هنر، علم نیست. چیزی که باعث رضایتمندی تو میشه با من فرق داره، اینجوریه که اگه میخوای بدونی خدا و هستی چی رو دوست داره، برو جنگل. اونجا تنوع هست، همه چیز یه شکل نیست.
میشه زیرنویس بزارید دوبله هم بزارید بخاطر دوبله بودن اصلا کلیپ ها را نمیبینم صدا و الهامی که از طرز بیان گوینده میگیریم خیلی مهمه
بنظرم توصیه بسیار خوب و حائذ اهمیتی برای من و خیلی ها داره توجه و سعی در راستای ساختن و حرکت بسمت زندگیی که خودمون دوست داریم ، و نه اهداف تلقینی توسط دیگران