در این ویدیو یه مرور انیمیشنی از کتاب «حل معمای تعویق» نوشتهی (تیموتی پیکل) داریم. خب بگذارید اینطوری شروع کنیم. اصلا به تعویق انداختن چیست؟ به تعویق انداختن، تأخیر داوطلبانهی یک عمل مورد نظره، با علم به اینکه این کار، ممکنه به اهداف شخصی در آینده آسیب بزنه. واقعاً نیاز به تأخیر داوطلبانه نیست و چیزِ بد دربارهی به تعویق انداختن، اینه که تحقیقات و مطالعات نشون میده که افراد به خودشون گزارش میدن، هر چه به تعویق انداختن بیشتر باشه، رسیدن به موفقیت کمتر میشه. تا جاییکه منجر به انجام کمتر کارها میشه. شما هم شاید یکی از این افراد باشین. وقتی تعویق اتفاق میفته، خیلی راحته که به عقب نگاه کنین و خوب عمل کنین. در واقع، ما این خاطرهها رو گرامی میداریم، چون میتونن به تعویق انداختن رو تو آینده توجیه کنن. اما، شما نباید این کار رو انجام بدین. به تعویق انداختن، کار بدیه.
حتی وقتی که داریم، کاری رو به تعویق میندازیم و کاری دیگهای رو به جاش انجام میدیم، در واقع احساس گناه یا احساسات منفی دیگهای در این باره داریم. خب، چرا این کار رو میکنیم. (تیموتی) میگه، در واقعیت این اهداف و زندگیمون هستن که داریم به تعویقش میندازیم. خب، این منطقی به نظر نمیرسه، در واقع، روانشناسان برای این یه اصطلاحی دارن معروف به «ناهنجاری شناختی». در واقع از تعویق انداختن استفاده میکنیم، چون لذت رو الان میخوایم و دنبال ترمیم حالتمون هستیم. و این یه معماست. چرا کنار میذاریمش، در حالیکه میدونیم در رسیدن به اهداف آیندهمون خلل ایجاد میکنه؟ ما دنبال ترمیم آنی حالتمون هستیم، حتی اگه به قیمت از دست رفتن اهداف بلند مدتمون بشه.
در روانشناسی، رفتارهایی رو یاد میگیریم و وقتی این رفتارها پاداش میگیرند تکرارشان میکنیم. پس، در نهایت، تعویق انداختن بهعنوان یه پاداش، تبدیل به یه عادت میشه. یکی از بهترین بهانههایی که کسایی که کاراشون رو به تعویق میندازن میارن، اینه که، حس میکنم دوست دارم فردا انجامش بدم. در واقع، ما از اینکه از قبل این پیشبینی رو میکنیم، احساس خوبی داریم، طوریکه این احساس بهمون دست میده که فردا انجامشون بدیم. اما موضوع همیشه این نیست.
اگر شما هم از آن دسته افرادی هستید که عادت به اهمال کاری و به تعویق انداختن کارها دارید با یوکن همراه باشید و تماشای این ویدئو را از دست ندهید.