جان لنون، اسطوره موسیقی بریتانیایی و عضو بند محبوب بیتلز در دهه‌های 60 و 70 میلادی بود که پس از فروپاشی این بند هم توانست نام خود را به عنوان هنرمند، صلح‌طلب و فعال سیاسی و اجتماعی در تاریخ ثبت کند.  جان وینستون لنون در 9 اکتبر 1940 در شهر لیورپول انگلیس، در خانواده‌ای از طبقه کارگر درحالی به‌دنیا آمد که پدرش حضور نداشت. پدر و مادرش نام جان را از پدربزرگش و از نام نخست چرچیل نخست وزیر بریتانیا برای او انتخاب کردند. وقتی جان به سن 4 سالگی رسید، پدر و مادرش از هم جدا شدند و خاله اش «می می» سرپرستی او را به عهده گرفت. مادرش، جولیا، دوباره ازدواج کرد اما مرتب به او سر میزد. او نواختن بانجو و پیانو را به جان آموخت و اولین گیتارش را برایش خرید. سال 1958 جولیا بر اثر تصادف با خودرو پلیس کشته شد. مرگ مادرش یکی از غم‌انگیزترین لحظات زندگی وی بود. شهرت جهانی الویس پریسلی در سبک راک اند رول، روی جان 16 ساله تاثیر گذاشت و یک بند کوچک  به نام «کوری مِن» (Quarry Men) که نام مدرسه اش بود تشکیل داد. در یوکن زندگینامه جذاب این هنرمند را مشاهده کنید.

جان لنون 16 جولای 1957 با «پل مک‌کارتنی» آشنا شد و از او دعوت کرد که بندش را همراهی کند. این همراهی سرآغاز همکاری موفقیت آمیز آن‌ها در تاریخ موسیقی جهان شد. بیتلز در مجموع 12 آلبوم منتشر کرد که اولین آن‌ها «Please, Please me» در مارس 1963 به بازار آمد و هفت بار جایزه‌ی گرمی را به خود اختصاص داد. پس از آن‌ که آهنگ اصلی آلبوم در صدر فروش بریتانیا و آمریکا قرار گرفت، شهرت لنون فراگیر شد و این شروع «جنون بیتلز» در سرتاسر دنیا بود. جنونی که در سال 1966 و به دنبال اظهار نظر جنجالی جان لنون مبنی بر اینکه بیتلزها از مسیح هم محبوب‌ترند، کم کم از بین رفت. پیامد سخنان لنون برانگیخته‌ شدن خشم مقامات واتیکان، تحریم محصولات بیتلز، لغو کنسرت‌هایشان و سوزانده‌شدن صفحه‌ها و عکس‌هایشان به‌خصوص در ایالات متحده بود. لنون در سپتامبر 1969 و پس از کامل شدن ضبط آلبوم «Abbey Road» بیتلز را ترک کرد. این خبر تا آوریل 1970 و به دنبال اعلام جدایی مک‌ کارتنی از این بند منتشر نشد.

لنون در آگوست 1962 با سینتیا پاول ازدواج کرد که حاصل آن یک پسر به نام جولین است. آن‌ها روابط خوبی نداشتند و در سال 1968 از یکدیگر جدا شدند. جان لنون یک سال بعد در 20 مارچ 1969 با هنرمند آوانگارد ژاپنی، «یوکو اونو» که هفت سال از او بزرگ‌تر بود و او را در سال 1966 در گالری «ایندیکا» ملاقات کره بود، ازدواج کرد. علاقه‌ی فراوان جان به یوکو و حضور او سر تمرین‌ها و ضبط گروه تنش زیادی بین اعضای بیتلز ایجاد کرده بود. با وجود این که همین تنش‌ها سرانجام منجر به جدایی جان از بیتلزها شد، اما نمی‌توان کتمان کرد که حضور یوکو الهام‌بخش بسیاری از کارهای درخشان لنون همچون imagine است. ترانه ای که در سال 1971 منتشرشد و بعضی آن را امضای جان لنون می‌دانند و رتبه‌ی سوم را در بین 500 آهنگ برتر تاریخ مجله‌ی رولینگ استون به خود اختصاص داد.

جان تک آهنگ ضدجنگ «give peace a chance» را در جولای 1969، در بندی که خودش با عنوان پلاستیک راه انداخته بود منتشر کرد. این ترانه مثل سرود ملی در میان  حامیان صلح محبوبیت داشت و تکرار می‌شد. جولیان لنون فرزند اول لنون از همسر اولش و شان اونو لنون فرزندش از یوکو هر دو در حوزه ی موسیقی فعالیت می‌کنند. طی سال‌های دهه 1960 وقتی خبرنگاری از لنون پرسیده بود مرگش را چگونه تصور می‌کند، گفته بود: «احتمالا یک دیوانه ترتیبم را می‌دهد.» این پیش‌بینی عجیب جان لنون در کمال ناباوری به حقیقت پیوست. در روز هشتم دسامبر سال 1980، هنگامى که شبکه‌هاى رادیویى سراسر جهان برنامه‌هاى خود را قطع و به ناگهان شروع کردند به پخش ترانه‌هاى گروه بیتلز، شنوندگان به سرعت دریافتند که باید اتفاقى مهم افتاده باشد و به راستى هم که چنین بود.

جان لنون در حالی که همراه با همسرش یوکو اونو به آپارتمان خود در ساختمان داکوتا در شهر نیویورک باز می‌گشت، به دست یکی از طرفداران سابقش به نام مارک دیوید چَپمَن به ضرب چهار گلوله کشته شد. چپمن پس از دستگیری گفته بود برای این‌که مشهور شود، تصمیم به قتل جان لنون گرفت. چپمن خواندن کتاب ناطور دشت اثر سلینجر را منشأ الهام به قتل رساندن لنون بیان کرده‌است.