وقتی با دوستانتون قرار می‌ذارید، احتمالا زیاد راجع به حساب کتاب تصمیماتی که می‌گیرید فکر نمی‌کنید، اما یه شاخه کامل از ریاضی و علوم وجود داره که به تعاملات اجتماعی تعمیم پیدا می‌کنه. بهش میگن نظریه بازی‌ها. با این ویدیو یوکن همراه باشید تا درباره این نظریه براتون بیشتر بگیم.
اساس نظریه بازی‌ها در دهه 50 میلادی توسط یک ریاضی‌دان به نام جان نَش که نقشش‌رو راسل کرو در فیلم «ذهن زیبا» بازی کرد. اما نظریه بازی‌ها اون چیزی که معمولا در مورد بازی‌ها فکر می‌کنیم نیست، در عوض، بازی هر تعاملی بین چند فَرد هست که در اون عاقبت هر فرد توسط تصمیمات دیگران ساخته میشه.
آیا امروز با کسی تعاملی داشتی؟ احتمالا می‌تونی تصمیماتی که گرفتی رو با استفاده از نظریه بازی‌ها تحلیل کنی. نظریه بازی‌ها خیلی گسترده‌ست و تمام مدت توسط اقتصاددان‌ها، دانشمندان سیاسی، زیست شناسان، متخصصان تاکتیک‌های نظامی و روانشناسان و خیلی افراد دیگه به کار گرفته میشه. نظریه بازی‌ها دو شاخه اصلی داره. تئوری بازی همکارانه و غیر همکارانه یا رقابتی.
نظریه بازی‌های غیر همکارانه، تعاملات اجتماعی رقابتی رو پوشش میده که در اون‌ها تعدادی برنده و تعدادی بازنده وجود داره. شاید بهترین مثال در این زمینه دو راهی زندانی باشه. دو راهی زندانی یک بازی رو توصیف می‌کنه، یک تعامل اجتماعی که شامل دو زندانی به نام‌های Wanda و Fred میشه. این دو در حال فرار از صحنه جرم دستگیر شدن و طبق شواهدی که پلیس جمع‌آوری کرده، اونا قراره دو سال زندانی باشن. اما بازپرس بخش، یه چیزی بیشتر از این می‌خواد. پس به هر دوی اونا یک پیشنهاد میده.
اگه به جرمتون اعتراف کنید و شریک‌تون این کارو نکنه، به خاطر همکاری، آزاد خواهید شد. در عوض شریکت 10 سال حبس می‌کشه. اگه هر دو اعتراف کنید و کثافت‌کاری‌های همدیگرو لو بدید، جفتتون به مدت 5 سال در زندان خواهید موند. اگه هیچ‌کدوم اعتراف نکنید، هر دو فقط 2 سال حبس می‌کشید. برای دونستن ادامه داستان با این ویدیو همراه باشید.
