توی چه سالی هستیم؟ در قرن چندم زندگی می‌کنیم؟ چه تاریخی رو پشت سر گذاشتیم؟ شاید وقتی به این سوال‌ها جواب می‌دیم بیشتر متوجه اهمیت بعضی مسایل بشیم. بماند که در قرن بیست و یکم هنوز وجود زنان موفق در برخی از عرصه‌ها باعث تعجب برخی ملت‌ها در دنیا میشه... و بماند که هنوز برخی کشورها در مورد حقوق زنان قوانین مناسبی رو ندارند، اما... یک امای بزرگ وجود داره، اونم اینه که انسان‌های موفق در هر شرایطی کار خودشون رو می‌کنند. یعنی مشکلاتشون باعث نمیشه بایستن بلکه باعث میشه سرسختانه‌تر روی اهدافشون وایسن و جلو برن... حلیمه یاکوب زن مسلمان سنگاپوری یکی از همون آدم‌هاست. با این ویدیو یوکن همراه باشید.
«حلیمه یاکوب» یا همان «حلیمه بنت یعقوب» در سال 1954 در سنگاپور در یک خانواده فقیر شش نفره متولد شد. پدرش مسلمانی هندی‌تبار و نگهبان کارخانه‌ی سنگ بود و هنگامی که او هشت سال داشت فوت کرد. مادرش برای تامین مخارج خانواده به فروش «ناسی پادانگ» که ترکیبی از برنج با ماهی اندونزی بود، می‌پرداخت و در این میان حلیمه به مادرش نیز کمک می‌کرد. او اغلب روزها در مدرسه غیبت داشت و به همین خاطر از مدرسه دختران چینی سنگاپور اخراج شد و مادرش توانست او را در مدرسه دیگری ثبت‌نام کند و بدین ترتیب او توانست به تحصیلاتش ادامه بدهد و در سال 1978 موفق به دریافت لیسانس حقوق و سپس تحصیل این رشته در مقطع ارشد در دانشگاه ملی سنگاپور شد. در همان سال فعالیت‌های سندیکایی‌اش را شروع کرد.
در سال 1980 با محمد عبدالله حبشی که یک مالایی عرب بود ازدواج کرد و هم‌گام با زندگی مشترک و به دنیا آمدن فرزندانش حضورش در عرصه‌ی سیاست هم پررنگ‌تر شد. با حضور در جنبش‌های کارگری کم‌کم به سمت دبیرکل این جنبش‌ها انتخاب شد و در سال 2001 به پیشنهاد نخست وزیر اسبق سنگاپور به عنوان نماینده‌ی حزب کارگر وارد پارلمان شد. او در تمام دوران فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی‌اش دفاع از حقوق زنان علی الخصوص زنان مسلمان و احقاق حقوق معلولین و بیماران روانی برایش اولویت داشت و به همین خاطر هم مشهور شده بود. در سال 2011 او به سمت وزیر توسعه جوامع جوانان و ورزش منسوب شد و در ادامه فعالیت‌هایش در سال 2013 به عنوان نخستین زن و نخستین مسلمان به سمت ریاست پارلمان سنگاپور منصوب شد.
گفتنی است در جامعه‌ی سنگاپور برای حفظ وحدت بین نژادها و مذاهب گوناگونش و در راستای ایجاد رفاه و امنیت برای همه‌ی اقشار انتخاب شدن یک زن به عنوان رییس پارلمان به اندازه‌ی سایر کشورها عجیب نبود. چون در واقع می‌شد اون رو نتیجه‌ی جریان سکولاریسمی دونست که از سال 1965 توسط کوان یو، بنیان‌گذار این کشور شکل گرفته بود. او دریافته بود که اتحاد کشورش با مالزی که توسط مالایی‌ها اداره می‌شد پیشرفتی برای کشورش در پی نداره و به همین خاطر هم از مالزی اخراجش کرده بودند. اما او دست از تلاش برای ایجاد پیشرفت و آرامش و رفاه در کشورش برنداشته بود و می‌دونست برای ایجاد یک رستاخیز و تحول در کشورش باید به همه شهروندان از هر نژاد و مذهبی فرصت دهد.
از سال 1991 بر خلاف گذشته که انتخاب رئیس جمهور به عهده‌ی مجلس بود این وظیفه به مردم محول شد بدون این‌که شرایط لازم و مدت زمان ریاست برای نامزد ریاست جمهوری تغییری کند. با اصلاحاتی که در قانون اساسی سنگاپور در همان سال صورت گرفت رییس جمهور می‌توانست قدرت دولت را در مورد بودجه کم و زیاد کند یا بر اجرای قوانین امنیت داخلی و فساد مقامات نظارت داشته باشد یا حتی برای دادن بودجه به شرکت‌های دولتی موافق یا مخالف باشد و در شرایط معینی نسبت به قوانین صادره از پارلمان اظهار نظر کند. خیلی‌ها مخصوصا مالایی‌ها و چینی‌های مالایی‌تبار تصورش را هم نداشتند که روزی ریاست جمهوری کشورشان با این همه قدرت و اختیار در دست یک زن قرار بگیرد. آن هم یک زن مسلمان.
حدستون درسته. در سال 2017 حلیمه یاکوب از کلیه‌ی سمت‌های دولتیش و ریاست پارلمان استعفا داد و کاندیدای ریاست جمهوری شد و صد البته که با داشتن شرایط لازم و حتی بهتر نسبت به رقبای مردش به عنوان اولین رییس جمهور زن مسلمان سنگاپور برگزیده شد. البته مخالفین مالایی سعی می‌کردند انتخاب او رو زیر سوال ببرند ولی از اون‌جایی که او با رای مردم انتخاب شده بود و هیچ چیزی جز لیاقت و شایستگی او باعث انتخابش نشده بود اعتراضات به جایی نرسید.
او به گفته‌ی خودش در حفظ ارزش‌های مشترک مردم مثل حفظ تنوع فرهنگی و شایستگی و حکومت‌داری خوب تلاش می‌کنه و با وجود سختی‌ها و نا امیدی‌ها حرکتش رو به جلو و هدفش داشتن کشوری پیشرفته و امن است به خصوص برای زنان. او مالیات‌ها رو از محصولات کشورش برداشت و فساد رو در حد صفر تقلیل داد و با پایین آوردن بیکاری در حد یک درصد درآمد سالیانه‌ی مردم رو به حد شگفتی‌آوری افزایش داد. او می‌گوید:
خطرناکترین فرد برای یک جامعه و یک کشور کسی است که بخواهد مادام العمر در قدرت باقی بماند. او وطن‌فروش و خائن‌ترین فرد است، چرا که با اجازه ندادن در به قدرت رسیدن دیگران، فرصت خدمت نخبگان و افکار تازه و پیشرفت را از آن جامعه و از آن کشور سلب می‌‌کند. با چنین کسی باید مانند یک دشمن مبارزه کرد. من حلیمه یعقوب بنده‌ای از بندگان خدا هستم و از خدا می‌ترسم. هر کسی می‌خواهد با من برای مردم سنگاپور کار کند، من به خاطر خدا، خواهر او هستم. تصمیم و همّ و غم من، بالا بردن سطح زندگی شهروندان سنگاپور است.
جالب است بدانید اکنون بر اساس تازه‌ترین گزارش که توسط شاخص جهانی گذرنامه ارائه شده، دارندگان گذرنامه سنگاپوری با داشتن قوی‌ترین گذرنامه در جهان می‌توانند بدون نیاز به گرفتن ویزا یا با گرفتن ویزا در مبادی ورودی به بیشترین تعداد کشورها سفر کنند و این اولین باری است که یک کشور آسیایی عنوان دارنده قوی‌ترین گذرنامه جهان را از آن خود کرده است. در زمینه شبکه، اینترنت و تجارت الکترونیک نیز ، هم‌اکنون برترین نقطه‌ی جهان به شمار می‌رود و با راه‌اندازی ساختار‌های جدید مبتنی بر اینترنت، کم‌کم آماده می‌شود که خود را به عنوان نخستین و برترین شهر هوشمند جهان معرفی کند.
«موفقیت واقعا اتفاقی نیست و پشت هر کشور موفق یک گروه قدرتمند، فکور و مدبره که بهترین رو بی‌تعصب و با تمام توان برای مردم و کشورش می‌خواد.»
