وقتی صحبت از هنر به میان می‌آید، نام چندین هنرمند سرشناس به ذهن متبادر می‌شود که سالوادوردالی، یکی از آن‌ها است. این هنرمند صاحب سبک، در طول زندگی خود سبک‌های مختلفی را به کار برد و تعداد علاقه‌مندان به هنر او کم نیستند. ویژگی بارز ظاهری در سالوادور دالی سبیل‌های به سمت بالا تاب خورده او بود. جالب است بدانید که این سبیل‌ها، به 10 و 10 دقیقه معروف است. با این ویدیو یوکن همراه باشید.
سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک، نقاش و چاپگر آثار سوررئالیست اهل اسپانیا بود که تصاویری پر از خیال را در آثارش خلق می‌کرد. پدر او وکیلی از طبقه اجتماعی متوسط بود و تنها کسی که ذوق هنری سالوادور را با تشویق‌هایش پرورش داد مادرش بود. اما دیری نپایید که او در سن 16 سالگی، مادر خود را به علت سرطان سینه از دست داد.
سالوادور فلیپه ژاسینتو دالی دومنک، با کاوش در تصاویر ناخودآگاه و با ایجاد آثاری گیرا و واقعی به شهرت خوبی رسید. این هنرمند در اصل با نام خلاصه شده سالوادور دالی خوانده می‌شود و نامی که با آن شناخته شده نیز همین است. دالی یک دانش‌آموز هنر بود که توانست در مادرید و بارسلونا سبک‌های هنری زیادی را جذب کند و در نهایت امکانات فنی غیرمعمولی را در نقاشی به نمایش گذاشت.
او دوره‌ای از جوانی خود را صرف پرداختن به دادائیسم کرد. این سبک، در خلق آثار او تا زمانی که زندگی می‌کرد تاثیرگذار بود. دو واقعه مهم در سال 1920 باعث تغییر در سبک و پیشرفت در روش او شد. یکی کشف اهمیت شهوانی تصاویر ناخودآگاه از نوشته‌های زیگموند فروید و وابستگی او به سورئالیست‌های پاریس و دیگری تاثیر گرفتن از گروهی از هنرمندان و نویسندگان که به دنبال ایجاد «واقعیت بیشتر» در هنر از ناخودآگاه بشر بودند.
در حالی که دالی به سرعت به سمت پیشرفت در سبک منحصر به فرد خود در حرکت بود، تاثیرات آثار میرو و پیکاسو را نیز در نقاشی‌های او می‌بینیم. زمینه‌های دیگری که دالی در آن‌ها سررشته داشته عکاسی ، مجسمه‌سازی و فیلم‌سازی است. دالی اولین فیلم کوتاه سینمایی سوررئالیسم دنیا را با همراهی لوییز بونوئل ساخته. در فیلم طلسم‌شده، هیچکاک از سالوادور دالی خواسته یک صحنه دو دقیقه کابوس رو براش طراحی کنه.
دالی همچنین با والت دیزنی کارگردان و تهیه کننده اهل آمریکا همکاری داشت. نمونه‌ای از این همکاری در کارتن کوتاه «دستینو» بوده که بعد از این که او از دنیا رفت به انتشار رسید. سالوادور دالی در سال 1931 معروف‌ترین اثر خود را، با نام «تداوم حافظه» خلق کرد.
او ادعا داشت که ریشه او به «مورها» که عرب بودند می‌رسد. او بسیار خیال‌پرداز بود و با کارهای غیرمعمولی که انجام می‌داد توجه دیگران را به خود جلب می‌کرد. برای مثال علاقه به لباس‌های غواصی داشت و یکبار در لباس غواصی داشته سخنرانی کرده و نزدیک بود خفه شود، اما مردم فکر می‌کردند این هم بخشی از اجرای اوست.
در نهایت افرادی که به سبک و شناخت درونیات او علاقه‌مند بودند برای خرید آثارش به گالری‌ها هجوم آوردند. وقتی که دالی به سبک ذهنی خود رسید، با سرعت فوق‌العاده‌ای در آن رشد کرد. او از سال 1929 تا 1937، نقاشی‌هایی را ایجاد کرد که او را به مشهورترین هنرمند سورئالیست جهان تبدیل کرد.
او در این سبک دنیایی رویایی را به تصویر کشیده که در آن اشیای عادی، در یک ظاهر عجیب و غیرمنطقی تغییر شکل یافته‌اند. این اشیاء تغییریافته، گویی از حالت واقعی خود دگرگون شده و به حالتی عجیب و غریب نمایان می‌شوند. او پس از گذراندن دوره‌ای از خلق آثار نقاشی ومجسمه‌سازی، بین سال‌های 1940 تا 1955، بیشتر وقت خود را صرف طراحی مجموعه‌های تئاتر، فضای داخلی مغازه‌های شیک، جواهرات و همچنین به نمایش گذاشتن نبوغ خود برای مضراب‌های تبلیغاتی پرخاشگرانه در ایالات متحده کرد.
در طی سال‌های 1950 تا 1970، دالی آثار بسیاری را با مضامین مذهبی نقاشی کرد. اگرچه او همچنان به بررسی موضوعات وابسته به عشق شهوانی، به نمایش گذاشتن خاطرات دورانکودکی و استفاده از مفاهیمی با محوریت موضوعی همسرش گالا پرداخت. اما نکته قابل توجه این است که این نقاشی‌ها، به هیچ عنوان به اندازه نقاشی‌های قبلی مورد استقبال قرار نمی‌گیرند.
همسر سالوادوردالی که به «گالا» معروف است، در ابتدا با پل الوار ازدواج کرده بود. اما در جلساتی که علاقه‌مندان به سوررئالیسم ترتیب می‌دادند با دالی آشنا شد و با هم ازدواج کردند. دالی بعدها برای همسرش یک قصر خرید که تنها با اجازه کتبی همسرش حق داشت در آن پا بگذارد. در نهایت این هنرمند معروف در سن 84 سالگی و به علت مشکلات قلبی دار فانی را وداع گفت.
