درگذشت ژان دولافونتَن شاعر فرانسوی
ژان دولافونتن، ادیب و نویسنده مشهور فرانسوی در هشتم ژوئن 1621 میلادی در فرانسه متولد شد. او بعد از گذراندن تحصیلات ابتدایی که با مطالعات آزاد همه جانبه همراه بود، به الهیات و حقوق روی آورد، اما خیلی زود از این دو رشته کنار کشید و به پاریس سفر کرد. لافونتن در تمام محافل ادبی شهر پاریس شرکت می کرد و از سی سالگی وارد عرصه نویسندگی شد. او بعد از نگارش چند نمایشنامه و منظومه، اثر زیبا و زنده ی خود را با نام فابلها یا افسانه‌ها و داستان‌ها، شامل داستان های اخلاقی کوتاه که معمولا قهرمانان آن حیوانات یا اشیای بی‌جان است، منتشر کرد. هر داستان، قصه‌ی کوتاهی از جانوران است که رفتاری مشابه انسان‌ها از خود نشان می دهند و هر یک شامل نکته‌ای در رفتار آدمی است که هرچند ظاهر ساده و جذاب داستان ها، آن‌ها را مورد علاقه کودکان قرار داده است، اما خیلی از آن‌ها، تجلی دهنده هجو جامعه معاصر فرانسه و خرده گیری جدی بر آن است. در افسانه‌های لافونتن که شامل شش جلد و 124 فابل و داستان است، پند و نصیحت‌های زیادی به چشم می خورد. او تمام زشتی‌ها و زیبایی‌ها را با قدرت کلام و اغلب از زبان جانوران بیان کرده است. این اثر توانست شهرت زیادی کسب کند. صراحت اشعار و بیان مطالب در این داستان ها و نکات ارزشمند آن‌ها، لافونتن را در دسته بهترین اساتید ادبیات جهان جای داد. لافونتن در این اثر، با تکیه بر سنت‌ها و داستان ها و آثار فکری شرق، خصوصا کلیله و دمنه، افسانه‌های خود را به شعر تبدیل کرد. در افسانه‌ها و فابلهای او که تصویری از زندگی آدمی بر زمینه زندگی حیوانات است، تمام خصوصیات روحی بشر به انعکاس درآمده است. این نویسنده مشهور، از فابلهای خشک و بی روح گذشته، داستان هایی زنده ساخته که در آن‌ها عالم احساس و نظم واقعی طبیعت پدیدار شده است. تسلط و تیزبینی او و لحاظ کردن نکات اخلاقی، بذله گویی های عمیق و ظرافت شعر، فابلهای لافونتن را در رده ی بالاتری از تمام تمثیل‌های گذشته قرار داده است. در واقع، اصالت آثار لافونتن در روش پرداخت آن‌هاست. دورنما سازی، روایت همراه با دیالوگ های نمایشی، گره گشایی و نتیجه گیری در یک بیت، بیان مختصری از اندیشه شخصی و داستانی که بیان می شود و در مقابل چشم همگان به نمایش در می آید، از ویژگی‌های آثار لافونتن است. این نویسنده فرانسوی از حکایت توام با پند اخلاقی، شکل داستانی ساخت که در آن، روایت، توصیف، مشاهده، طنز و مکالمه ارزش جداگانه‌ای دارد و اخلاق از جایگاه بالایی برخوردار است. لافونتن آثار ادبی و داستانی متعددی دارد که از آن جمله می توان به رویای مغول و منظومه گنه گنه اشاره کرد. افسانه‌های او شهرت بسیار زیادی دارد؛ به طوری که کمتر شاعر و نویسنده‌ای اینقدر سرشناس است. ژان دولافونتن سرانجام در 13 آوریل 1695 میلادی در سن 74 سالگی دار فانی را وداع گفت.
تولد توماس جِفِرسون سیاست مدار آمریکایی
توماس جِفِرسون، سومین رئیس جمهور آمریکا، در 13 آوریل 1743 میلادی در ایالت ویرجینیا زاده شد. او بعد از گذراندن تحصیلات خود، به عنوان وکیل مشغول کار شد و با کسب موفقیت های بی شمار، عضو کانون وکلا شد و سرانجام به کنگره ملی آمریکا راه یافت. جفرسون توانست مدارج علمی زیادی به دست آورد و به سمت هایی چون وزارت کشور و معاونت رئیس جمهور برسد و در نهایت در سال 1800 میلادی به ریاست جمهوری آمریکا منتخب شد. او سال ها قبل، پیشنهادی برای الغاء بردگی داد که مورد تایید واقع نشد اما تا جایی بر خواسته‌ی خود پافشاری کرد تا بالاخره به تصویب رسید. جفرسون در زمان نمایندگی کنگره آمریکا، اعلامیه معروف خود را در زمینه استقلال قرائت کرد. او عهده دار دو دوره ریاست جمهوری آمریکا بود و بدون توجه به تمایل مردم آمریکا برای انتخاب او به این سمت، از ریاست جمهوری کناره گرفت. جفرسون طرفدار دموکراسی و مخالف نظام سرمایه داری بود، با این حال، به طور آشکارا از سلطه فردی بر جامعه و از تمرکز تمام اختیارات ایالات در دست رئیس جمهوری جانبداری می کرد. او همواره از آزادی خواهی و حق مردم در بهره مندی از مزایای اجتماعی سخن می گفت، در عین حال از بزرگ‌ترین مالکان برده دار در ویرجینیا به حساب می‌آمد. برای مثال، وقتی به سمت ریاست جمهوری آمریکا رسید، در یکی از مزارع خود، بیش از 150 برده سیاه پوست داشت که در تمام ساعات روز به انجام کارهای سخت و طاقت فرسا مشغول بودند. جفرسون در ابتدای دوران دوم حکومت خود در سال 1804 میلادی، برای امتناع از پرداخت حق تردد کشتی‌های آمریکایی از دریای مدیترانه به دولت‌های شمال آفریقا، کشتی‌های جنگی زیادی را وارد این منطقه کرد و بعد از حمله به بنادر شمال آفریقا، از مطالبات مالی دولت‌های آفریقایی جلوگیری نمود؛ به طوری که بعد از آن، کشتی‌های اروپایی و آمریکایی بدون پرداخت هیچ مبلغی از این منطقه گذر می کردند. در واقع، نظریات سیاسی و اندیشه‌های فلسفی جفرسون باعث شد تا این اندازه برجسته و مشهور شود. جفرسون در تاریخ آمریکا، یکی از افرادی بود که جهانی ترین مغزها را داشت. او به جز علایق فلسفی، سیاسی و تربیتی، در موسیقی هم با استعداد بود. جفرسون مخترعی توانمند بود و از علاقه‌مندان ادبیات، ریاضیات، گیاه شناسی، هواشناسی، جانورشناسی، نجوم، نژادشناسی و معماری به حساب می‌آمد. تمام علاقه مندی های او از یک میل مشترک نشات می گرفت و آن، میل کمک به هموطنان خود برای دست یابی به دانش و آزادی بیشتر و رسیدن به زندگی مرفه تر بود. هدف اصلی او، کمک به استقرار جامعه آزادی بود که در آن برای همگان، فرصت مناسب برای انجام وظایف اجتماعی و دست یابی به سعادت و کامیابی‌های فردی وجود داشته باشد. جفرسون از طرفداران سرسخت تعلیم و تربیت، تساهل مذهبی و الغای بردگی بود. پایه و اساس اندیشه های سیاسی جفرسون، برابری حقوق و تبدیل حکومت‌ها به دموکراسی بود. به عقیده‌ی او، حکومت دموکراسی تنها حکومتی است که نمی تواند برای همیشه با حقوق مردم ستیز کند. فلسفه‌ی زندگی او بر پایه اعتماد نهادینه شده بود. به نظر جفرسون، چون برخی افراد غیرقابل اعتماد هستند نباید همگان را نامعتمد دانست. توماس جفرسون سال های پایانی عمرش به نویسندگی، کشاورزی و نواختن موسیقی روی آورد و سرانجام در چهارم ژوئیه 1826 میلادی در 83 سالگی درگذشت.
تولد ژرژ ساند نویسندۀ فرانسوی
اورور دوپن بارون دو دووان ملقب به ژرژ ساند، بانوی داستان نویس فرانسوی در 13 آوریل 1804 میلادی در پاریس متولد شد. او بعد از مرگ پدرش به مدرسه شبانه روزی رفت و در آنجا به مطالعه آثار متعددی از نویسندگان بزرگ جهان پرداخت. ژرژ ساند در جوانی کتاب‌های سرخ و سفید و داستان ایندیانا را به نگارش درآورد و به شهرت زیادی دست یافت؛ اما انتشار کتاب دیگری از او با نام للیا، به خاطر مقابله با برخی عقاید حاکم بر جامعه، با جار و جنجال‌های زیادی همراه شد و با حمله شدید برخی مخالفان رو به رو گشت. ژرژ ساند در جستجوی عشق ازدواج‌های متعددی داشت. او عشق را مترادف با زندگی می دانست و از نظر او عشق حق مسلم انسان و آیین الهی به حساب می آمد تا جایی که ژرژ ساند هر کاری را در مقابل عشق، قانونی و درست تلقی می کرد. او جامعه را مسئول تمام بدی‌های انسان می دانست و از نظر او، تنها عشق برای تغییر جامعه، فروپاشی دیوارهای طبقات اجتماعی و برقراری برابری جهانی توانمند است. ژرژ ساند با آثار داستانی و نمایشی خود به شهرت زیادی دست یافت و آوازه‌ی او تا نیم قرن بعد از مرگش نیز پابرجا بود. ژرژ ساند داستان نویس بزرگ و قابل ستایشی است که عشق را به عنوان اصل لازم و کامل زندگی پذیرفته بود و در تمام داستان هایش به کار می برد، داستان هایی که می توان گفت فاقد هرگونه برجستگی خاص، خلاقیت و تنوع است. نکته‌ی بسیار مهم این است، ژرژ ساند اولین بانویی است که از تجربه‌های زنانه خود در کار ادبی بهره برده است و بیشتر شخصیت اش پابرجا مانده تا آثارش. او آثار متعددی منتشر کرده که از آن جمله می توان به هفت تار چنگ، مرداب شیطان، سرگذشت من در 20 جلد، مکاتبات در 6 جلد و اقتصاد بشری اشاره کرد. ژرژ ساند سالهای پایانی عمرش را در ملک خود که موسوم به نوهان بود سپری کرد و سرانجام در 20 اکتبر 1876 میلادی در 72 سالگی درگذشت.
درگذشت گونتر گراس نویسندۀ آلمانی
گونتر گراس در سال 1927 میلادی در شهر دانزیگ (گدانسک فعلی) متولد شد. او در سال 1944 به عنوان سرباز وظیفه به ارتش پیوست. بعد از شش ماه بدون شلیک هیچ گلوله‌ای، در جنگ زخمی و به دست نیروهای آمریکایی افتاد. پس از آن، در رشته هنر در دانشگاه دوسلدورف و برلین به ادامه تحصیل پرداخت و به گروه موسوم به "47" متعلق به هانس ورنر ریشتر ملحق شد که به جز او نویسندگانی چون اینگبورگ باخمن و هاینریش بول نیز حضور داشتند. در سال 1956 میلادی وقتی به پاریس رفت مشغول نوشتن یک رمان جدید شد. در روز 16 فروردین 1391 (4 آوریل 2012) در زمان کشمکش‌های غرب بر سر برنامه هسته‌ای ایران، شعر منثوری از گراس با نام "آنچه باید گفته شود" در روزنامه آلمانی زود دویچه تسایتونگ، نیویورک تایمز و روزنامه ایتالیایی لارپوبلیکا انتشار یافت که با سر و صداهای زیادی در میان اهالی رسانه و سیاست همراه بود. او در شعر خود با اشاره به بمب های هسته‌ای اعلام نشده تل آویو، آن‌ها را تهدیدی برای صلح جهانی قلمداد می کند. او با کنایه‌ای طنزآمیز به اینکه آلمان قرار است یک زیردریایی جدید به اسرائیل بدهد، نوشته است این زیردریایی "باید تمام کلاهک‌های نابودکننده را به جایی هدایت کند که وجود یک بمب اتمی در آن ثابت نشده است." او با صراحت تمام از اسرائیل انتقاد می کند و با انتقاد از "حمله پیشگیرانه" می گوید اسرائیل به عنوان یک قدرت اتمی، صلح جهانی را به خطر انداخته است. گونتر گراس در سال 2013 میلادی از سوی مجله‌ی سیسرو به عنوان روشنفکر شماره یک آلمانی زبان معرفی شد. او سرانجام در سن 87 سالگی در شهر لوبک آلمان درگذشت.
