ما در جامعه ای زندگی می کنیم که در آن کمال گرایی ارزش زیادی دارد. از سن بسیار پایین، والدین و معلمان تشویق مان کرده اند که به اهداف بزرگ دست یابیم؛ ما نیز همواره به دنبال افراط و تفریط بوده ایم و هیچ وقت تعادل را یاد نگرفتیم. اکنون عادت کرده ایم برای دست یابی به اهداف بزرگ تمام چیزهایی را که داریم، فدا کنیم؛ اما نمی دانیم چه زمانی باید دست از کمال گرا بودن برداریم و کدام یک از رفتارهای ما نشانه ی کمال گرایی خارج از کنترل است. با یوکن همراه باشید تا با 9 نشانه ی کمال گرایی افراطی آشنا شوید.
دکتر تراویس برادبری، از نشانه های کمال گرایی بیش از حد و راهکارهای غلبه بر این رفتارها سخن می گوید.
خیلی از افراد روی کمال گرایی خود تاکید دارند و تا وقتی گزندی از آن نخورند دست از کمال گرایی شان برنمی دارند. تحقیقات زیادی در دانشگاه بریتیش کلمبیا و دانشگاه تهران انجام شده که نشان می دهد کمال گرایی باعث افسردگی، اضطراب و مسائل مرتبط به بهداشت روانی می شود.
برای غلبه بر کمال گرایی باید بدانید چه زمانی این خصوصیت شما را عقب انداخته است. البته این کار بسیار سختی است، زیرا معمولا رفتارهای کمال گرایانه با سخت کوشی و اشتیاق فراوان همراه است.
"تال بن شاهار" (Tal Ben-Shahar) می گوید باید تفکر خود را از کمال گرایی به مطلوب گرایی (optimalist) تغییر دهید. مطلوب گراها تنها به اندازه ای که برای موفقیت کافی است، تلاش می کنند و در دست یابی به اهداف، انعطاف پذیری، امکان تغییر و سازگاری بیشتری نسبت به افراد کمال گرا دارند.
تغییر نگرش از کمال گرایی به مطلوب گرایی سبب می شود شادی و بهره وری بیشتری را تجربه کنید. البته در گام اول باید نشانه های کمال گرایی را شناسایی کنید. سپس به دنبال آن دسته از نشانه های کمال گرایی باشید که از کنترل شما خارج هستند.
تصور می کنید کمال گرایی برای رسیدن به موفقیت لازم است
گاهی لازم است خودتان را در تنگنا بگذارید تا به موفقیت برسید. وقتی کمال گرایی از کنترل خارج می شود، کارهایتان را دلیل سخت کوشی خود می دانید تا این خستگی و رنج مفرط را توجیه کنید؛ اما در اشتباه بزرگی هستید، زیرا کمال گرایی تنها باعث تلاش بیهوده و غیرضروری می شود. اگر بتوانید بر کمال گرایی خود غلبه کنید، با تلاش کمتر، کارهای بیشتری انجام خواهید داد.
در مقابل نظرات و انتقادات حالت تدافعی به خود می گیرید
افراد کمال گرا به آنچه دیگران در مورد آنها فکر می کنند، اهمیت می دهند و به همین خاطر قبول بازخورد برایشان مشکل است. حتی ممکن است برخی بازخوردها برایشان مفید باشد اما باعث آزار آنها می شود. شاید شما هم پیش از اینکه ببینند با بازخورد ارائه شده موافق هستند یا مخالف، بلافاصله حالت تدافعی به خود بگیرید. این واکنش طبیعی شماست. افراد کمال گرا به طور طبیعی تمایل زیادی به دست یابی به موفقیت دارند؛ اما باید این واقعیت را بپذیرید که بازخوردها سبب بهبود کار شما می شوند. اگر با بازخورد دیگران کنار بیایید، به کمال و موفقیت نزدیک تر خواهید شد.
از انتقاد بیزار هستید اما خودتان از دیگران انتقاد می کنید
افراد کمال گرا با وجود اینکه تمایلی به پذیرش انتقادها و نظرات دیگران ندارند، اما خودشان به راحتی از دیگران انتقاد می کنند. آنها همیشه خود را با دیگران مقایسه می کنند، پس تحقیر طرف مقابل، خصوصا اگر آن فرد تهدیدی برای آنها باشد، احساس خوبی به آنها می دهد. البته دلیل انتقاد همیشه انتقام جویی نیست. گاهی افراد کمال گرا به این خاطر از دیگران انتقاد می کنند که عملکرد آنها را با عملکرد خود می سنجند، در حالیکه استانداردهای آنها غیر قابل دسترس است.
مدام کارهایتان را به تعویق می اندازید
کمال گرایی همواره با ترس از شکست همراه است که باعث به تعویق انداختن کارها می شود. در این صورت حتی کارهای عادی که انتظار داریم بدون نقص انجام شوند نیز برایمان نگران کننده و استرس زا می شوند. اغلب نویسندگان، ساعات زیادی را صرف فکر کردن به شخصیت ها و طرح داستان می کنند و حتی ممکن است صفحاتی درباره ی آنها بنویسند، در حالیکه خودشان می دانند هرگز از آنها در کتاب خود استفاده نخواهند کرد. دلیل اصلی روش آنها این است که می دانند، شکل گرفتن ایده ها نیاز به زمان دارد.
کمال گرایان وقتی باید کاری را شروع کنند، کنار می نشینند، زیرا می دانند ایده هایشان چندان عالی نیست و احتمالا دستاورد خوبی نخواهند داشت؛ اما اگر متوقف شوید و به ایده هایتان برای رشد و کمال زمان ندهید چطور می توانید اثری فوق العاده خلق کنید؟
"جودی پیکو" (Jodi Picoult) درباره اهمیت اجتناب از کمال گرایی این چنین می گوید: "شما می توانید یک صفحه نوشته ی بد را ویرایش کنید، اما نمی توانید صفحه ای خالی را ویرایش کنید."
همیشه عذاب وجدان دارید
افراد کمال گرا ذهنی سرشار از افکار منفی دارند، چرا که همیشه فکر می کنند به اندازه ی کافی تلاش نکرده اند. این فکرهای منفی و احساس گناه سبب می شود استرس بیشتری داشته باشند که می تواند به شکل افسردگی و اضطراب نمود یابد. احساس گناه در افراد کمال گرا با گفت و گوهای درونی (self-talk) بیشتر می شود. هر چقدر بیشتر افکار منفی را در ذهن تان مرور کنید، پر و بال بیشتری به آنها می دهید. گاهی افکار منفی تنها تصورات ما هستند، نه واقعیت. وقتی می بینید گفت و گوهای منفی و بدبینانه درونی باورتان شده است، همانجا آنها را متوقف کنید و روی کاغذ بیاورید. باید کاری را که انجام می دهید، متوقف کنید و آنچه را به آن فکر می کنید، یادداشت کنید. وقتی افکار منفی را با سرعت کمتری پیش ببرید، می توانید هوشیارانه و منطقی، صحت این افکار را بررسی کنید.
همیشه خود را مقصر می دانید
افراد کمال گرا در انجام کارهایشان به شدت جدی هستند و این خصوصیت سبب می شود همیشه خود را تنها مقصر عالم بدانند. حتی برخی اتفاقات کوچک نیز باعث می شود به شدت ناامید شوند. این مساله بسیار مهم است، زیرا سبب می شود افراد کمال گرا انعطاف پذیری کمتری از خود نشان دهند و نتوانند بعد از شکست دوباره تلاش کنند تا در نهایت به موفقیت دست یابند. کمال گرایان باید باور کنند شکست به معنای آن نیست که آنها به قدر کافی خوب نبوده اند.
از شکست دیگران خوشحال می شوید
این خصوصیت کمال گرایان، خیلی هم بد نیست. معمولا افراد شکست خورده و ناامید به دنبال کسی مانند خود هستند و کمال گرایان هم وقتی می بینند دیگران همانند آنها سرخورده شده اند، احساس خوبی پیدا می کنند. البته این احساس خوب دوام زیادی ندارد و باعث می شود افراد کمال گرا به خاطر اینکه تا این حد رقابتی بوده اند، احساس بدی پیدا کنند.
از ریسک کردن می ترسند
ترس از شکست باعث می شود از ریسک کردن فراری باشید. سخت کوشی و توجه زیاد به جزئیات، شما را به ایده های ناب و عالی می رساند؛ اما تمام ایده ها به خاطر تردیدی که به دلیل ترس از خطر کردن دارید، به نتیجه نمی رسند. تنها راه دست یابی به توانایی خطر کردن این است که خطر کنیم. با شروع کارهایی که از انجام آنها واهمه دارید، اعتماد به نفس خود را بالا می برید و به این نتیجه می رسید که آن کار خیلی هم سخت و غیرقابل انجام نبوده است.
از طرد شدن واهمه دارید
افراد کمال گرا برای رسیدن به احساس موفقیت و شادی نیاز به تایید دیگران دارند. این طرز تفکر باعث شده ترسی فلج کننده از رد شدن در آنها ایجاد شود. کمال گرایان از چیزهایی مانند درخواست اضافه حقوق یا دنبال کردن علایق خود، به جای انجام کاری که مورد تایید دیگران است، واهمه دارند. بسیار وحشتناک است با ترس رد شدن از سوی دیگران زندگی کنیم، چرا که تنها از خلاقیت و پیشرفت های فردی باز می مانیم. هر زمان احساس کردید بیش از اندازه به فکرهای دیگران در مورد خود اهمیت می دهید، این سخن "دکتر زوس" (Dr.Seuss) را به یاد آورید: "همیشه خودت باش و هر آنچه را حس می کنی به زبان بیاور، زیرا آنهایی که اعتنا می کنند، اهمیتی ندارند و آنهایی که مهم هستند، اعتنایی نمی کنند."
در پایان ...
برای غلبه بر کمال گرایی باید اصیل ترین نسخه ی خودتان باشید؛ یعنی همان چیزهایی را که دوست دارید دنبال کنید، باور داشته باشید سخت کوشی تان به نتیجه می رسد، از اشتباهات خود درس بگیرید و خیلی به دنبال تایید دیگران نباشید.
منبع: linkedin
