وقتی یک رابطه ی عاطفی به پایان می رسد ، دو طرف با شکست احساسی قابل توجهی مواجه می شوند که تا مدت ها همراه آنها خواهد بود. فردی که به رابطه پایان می دهد، همیشه احساس گناه و عذاب وجدان خواهد داشت و کسی که طرد شده است، احساس طردشدگی و بی ارزشی پیدا می کند. وقتی شرایط حادتر می شود که دو طرف به این نتیجه برسند هیچ کاری از دست شان برنمی آید و مجبور هستند تا پایان عمر با این حس تلخ ناامیدی و درماندگی زندگی کنند. با یوکن همراه باشید تا به شما بگوییم چطور می توان در یک رابطه ی عاطفی تمام شده، کمترین آسیب را دید؟
جدایی و پایان دادن به یک رابطه عاطفی، تصمیم بسیار سخت و پرچالشی است و با این تصمیم باید روزهای سختی را پشت سر بگذارید. حتی ممکن است تاب نیاورید و به جای بهبود حال تان، تصمیم بگیرید این زخم را در سریع ترین زمان ممکن از پانسمان درآورید؛ غافل از اینکه باز کردن پانسمان الزاما به معنای التیام قلب شکست خورده تان نیست. شاید صلاح تان این باشد که با جدایی از نامزد یا همسرتان، محل زندگی تان را هم تغییر دهید تا هیچ برخوردی با یکدیگر نداشته باشید. این راه حل شاید برای مدت زمان کوتاه چاره ساز باشد، اما برای بهبودی کامل نتیجه بخش نیست.
اگر در یک رابطه عاطفی با طرف مقابل تان احساس صمیمیت می کنید، باید بتوانید عمیقا با یکدیگر ارتباط برقرار کنید. صمیمیت واقعی از ضروریات هر رابطه ی عاطفی معناداری است و دو طرف در یک رابطه باید از این خصوصیت برخوردار باشند. برای اینکه بتوانید ارتباط عمیق و نزدیکی با شریک عاطفی تان برقرار کنید، باید احساس قلبی تان نیز در راستای سطح کیفی رابطه تان باشد. یعنی شاید احساس خیلی خوبی نسبت به رابطه تان داشته باشید یا در مقابل اگر رابطه تان رو به جدایی است، احساس چندان خوشایندی در خودتان احساس نکنید.
اگر رابطه تان عمیقا رضایت بخش نیست و احساس مثبتی نسبت به ادامه ی این رابطه ندارید، خیلی بهتر است که احساس خود را با طرف مقابل در میان بگذارید، البته نیاز نیست تمام احساسات منفی خود را با خودخواهی بیان کنید و باعث آزردگی شریک عاطفی تان شوید. تنها کافی است جسارت به خرج دهید و با طرف مقابل درباره ی این رابطه ی روبه پایان صحبت کنید؛ چرا که با این کار خیلی از مشکلاتی که ناخواسته وارد رابطه تان شده اند، حل و فصل خواهند شد.
فرض کنید به این نتیجه رسیده اید که ادامه ی رابطه به صلاح تان نیست، اما چطور می توان با کمترین آسیب به یک رابطه ی عاطفی پایان داد؟
محققان دانشگاه نیو برانزویک کانادا از 271 دانشجوی این دانشگاه ،پیرامون تلاش برای ادامه ی دوباره رابطه بعد از جدایی (PRCT) سوالاتی پرسیدند. دانشجویان در این پژوهش باید درباره ی آخرین رابطه عاطفی تمام شده شان نسبت به جدایی های قبلی و رفتار خودشان و طرف مقابل در دوران پس از جدایی صحبت می کردند. از شرکت کنندگان این پژوهش سوال شد رفتارهای بعد از جدایی، چه رفتارهایی که از جانب خودشان بوده و چه رفتارهایی که از سوی طرف مقابل دیده شده، چه تاثیری روی آنها گذاشته است.
در نهایت پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که رفتارهای پسارابطه ای (تلاش و پیگیری رابطه بعد از جدایی) در جوانان شایع است. در حدود 60 درصد شرکت کنندگان اعلام کردند این رفتارها را در مقابل شریک عاطفی شان داشته اند و حتی طرف مقابل شان هم چنین رفتارهایی داشته است. رفتارهای پسارابطه ای به دلیل ناراحتی و پریشانی بعد از اتمام یک رابطه بروز می کند. در این پژوهش مشخص شد احتمال بروز رفتار پسارابطه ای در افرادی که به طور غافل گیرانه مجبور به جدایی شده اند ، خیلی بیشتر بوده است. البته شواهد نشان می دهد افرادی که خودشان صلاح دانستند به رابطه ی عاطفی خود پایان دهند هم رفتار پسارابطه ای داشته اند.
براساس این پژوهش، افرادی که بعد از جدایی احساس درماندگی و پریشانی زیادی دارند، معمولا تلاش بیشتری برای ادامه ی رابطه ، حفظ زندگی و ماندن طرف مقابل از خود نشان می دهند. در واقع، هر چقدر شدت ناراحتی ناشی از جدایی بیشتر باشد، دو طرف تمایل بیشتری برای بروز رفتارهای پسارابطه ای خواهند داشت. هرچند تلاش مداوم برای برقراری رابطه آسیب زاست ، زیرا اگر این تلاش ها برای مدت طولانی انجام شود، مدت زمان بهبود آسیب های احساسی ناشی از جدایی نیز به همان اندازه طولانی تر می شود. به همین خاطر توصیه می شود پانسمان قلب زخم خورده تان را خیلی زود باز نکنید ، بلکه کمی به خودتان و طرف مقابل تان فرصت بدهید تا برای پایان رابطه عاطفی آمادگی داشته باشید.
در ادامه ی مقاله، قصد داریم چند راهکار درست و غلط برای پایان دادن به یک رابطه ی عاطفی معرفی کنیم:
5 راهکار اشتباه برای تمام کردن یک رابطه عاطفی
1. خود را پنهان کردن
کار بسیار اشتباهی است که بدون اطلاع شریک عاطفی تان به یک رابطه پایان دهید و تمام راه های ارتباطی را قطع کنید؛ به طوری که طرف مقابل هیچ دسترسی به شما نداشته باشد. ناپدید شدن و خود را گم کردن راه حل خوبی برای رابطه ی شکست خورده نیست و تنها طرف مقابل را در وضعیتی نامعلوم قرار می دهید.
2. سرزنش کردن خود
رابطه ی عاطفی یک رابطه ی دو طرفه است، بدین معنا که اگر یکی از طرفین پایبند به اصول نباشند، رابطه از هم می پاشد. پس درست نیست بعد از پایان یافتن رابطه ، خود را سرزنش کنید. اگر رابطه ای به نتیجه نرسیده است، باید نقش دو طرف در به سرانجام نرسیدن رابطه مورد توجه قرار گیرد. اینکه تمام تقصیرها را به گردن خودتان بیندازید و نقش طرف مقابل را در از هم پاشیدن رابطه نادیده بگیرید، کار بسیار خطرناکی است و تنها باعث می شود اگر رابطه ی جدیدی را شروع کنید، باز هم نسبت به علائم هشداردهنده در رفتارهای طرف مقابل ناآگاه باشید و شکست دیگری را تجربه کنید.
3. بدگویی کردن از شریک عاطفی
به همان اندازه که مقصر دانستن خود، کار درستی نیست، بدگویی کردن و انداختن تمام تقصیرها به گردن طرف مقابل نیز منصفانه نخواهد بود. اینکه تنها طرف مقابل تان را مقصر بدانید و خود را بی تقصیر جلوه دهید، تنها باعث می شود از اصلاح نقاط ضعف خود غافل بمانید. به هیچ وجه پشت سر عشق سابق تان بدگویی نکنید. اینکه بخواهید پشت سر طرف مقابل بدگویی کنید، خصوصا پیش کسانی که هر دوی شما را می شناسند، تنها دیگران را در شرایط سختی قرار می دهید.
4. خیال پردازی
پژوهش ها نشان می دهد افرادی که مدت ها بعد از قطع رابطه و جدایی به طرف مقابل فکر می کنند و در ذهن شان خیال پردازی می کنند که الان کجا می رود و چه کاری انجام می دهد، برای ورود به یک رابطه جدید دچار مشکل خواهند شد.
5. جویای حال او بودن
اگر نتوانید طرف مقابل تان را کاملا فراموش کنید و خودتان را از رابطه ی تمام شده بیرون بکشید، متحمل آسیب روحی جبران ناپذیری خواهید شد. شاید تا مدت ها پیگیر حال و احوال نامزد یا همسر سابق تان باشید، اما باید بدانید این کار احساسات تان را تحت تاثیر قرار می دهد و روند بهبود حال تان را به تعویق می اندازد.
5 راهکار مناسب برای پایان دادن به یک رابطه عاطفی
1. آمادگی برای جدایی
اگر برای جدایی آمادگی لازم نداشته باشید و اعلام تصمیم جدایی از سوی یکی باعث تعجب و غافلگیری دیگری شود، آسیب های روحی ناشی از جدایی خیلی بیشتر خواهد بود. جدایی مقطع حساسی است که نباید خیلی شتاب زده عمل کرد. پس هم به خودتان و هم به همسرتان فرصت کافی برای آماده شدن بدهید.
2. پذیرش اشتباه
در رابطه ای که بر پایه ی صمیمیت و راستی بنا شده است، دو طرف باید بتوانند از نقاط قوت و ضعف خود مطلع شوند و هر یک سهم خود را در شکست رابطه شان بپذیرند.
3. حفظ آبرو و کرامت دو طرف
حفظ آبرو در جدایی زوجین اهمیت زیادی دارد. دو طرف نه تنها باید به عزت نفس خود احترام بگذارند، بلکه باید عزت نفس طرف مقابل شان را هم حفظ کنند، بدین ترتیب می توانند به یکدیگر کمک کنند از جدایی و شکست رابطه شان احساس شکست و شرمساری نداشته باشند.
4. توجه به حدومرزها
ارتباط کنترل نشده بعد از جدایی باعث می شود این زخم التیام پیدا نکند و از پایان گرفتن کامل روابط شکست خورده جلوگیری شود. باید در هنگام جدایی توافق کنید و در این باره که چقدر باهم ارتباط داشته باشید به اتفاق نظر برسید.
5. امید به آینده
بعد از جدایی نیز امید به آینده را در خود حفظ کنید. روابط قبلی، هرچقدر هم درست یا غلط، به خاطرات زندگی شما تبدیل خواهد شد. اگر در رابطه ای شکست خورده اید و از این بابت ناراحت و غمگین هستید، باید بدانید این احساس تا پایان عمر همراه شما نخواهد بود. حتی شکست در رابطه ی اخیر می تواند باعث ایجاد رابطه ای مستحکم تر و موفق تر در آینده شود.
منبع: psychologytoday
مطلب خوبی بود، موارد خیلی زیادیه که تا مدت ها بعد از خروج از رابطه احساسی زندگی رو آدم ها برای خودشون و دورو بریاشون تلخ میکنن.