اینجا قونیه ست؛ یکی از سنتی ترین و مذهبی ترین شهرهای غربی ترکیه.
از نظر خیلی از مردم ترکیه این شهر زیاد از حد سنتی و مذهبیه. اما من به اقصی نقاط ترکیه سفر می کنم و قونیه هم، یکی از مناطق حیرت انگیز این کشوره. این شهر با یک میلیون جمعیت، یکی از قدیمی ترین شهرهای جهان با سابقه هشت هزار ساله یِ سکونته. با یوکن همراه باشید.
این شهر قدمت بسیار زیادی داره که به قرن یکم برمی گرده، زمانی که قونیه رو "ایکونیوم " تلفظ می کردن و "پولوس " چندین بار به اینجا سفر کرده بود. قونیه در قرن سیزدهم، پایتخت امپراطوریِ مسلمانِ سلجوقی بود.
شما با قدم زدن در خیابان های این شهر، تضاد بین کهنه و نو رو تجربه میکنید.
این شهر پر از دانشگاهه و پارک های خوبی داره؛ و زوج های جوان میتونن از لحظه هاشون لذت ببرن.
با گشت و گذار در خیابان های قدیمی، میتونید بخشی از ترکیه یِ سنتی رو تماشا کنید که هنوزم زنده ست. این خیابونا سنتی بودن قونیه رو بیشتر آشکار میکنن؛ مثلا اینکه تقریبا همه ی خانم ها روسری سر میکنن.
میدان بزرگ شهر، پر از مردمیه که در حال جمع کردن میوه و سبزیجاتی هستن که بصورت محلی کشت شدن.
چرخ زدن در هیاهوی خیابان های شلوغ می تونه یک تفریح پایان ناپذیر باشه؛ جایی که مردانِ جوانی با طبق های چای از مغازه ای به مغازه دیگه میرن و مسافرین هم با نوشیدن چایی سعی میکنن که با اهالی ارتباط برقرار کنن.
آرایشگاه، هنوز هم پاتُقیه واسه دور همی و گفت و شنود؛ و حرکت سریع شعله، پوست شما رو به صاف ترین شکل ممکن در میاره.
زیر و رو کردن یه مغازه عجیب غریب شگفت زده تون می کنه و چیزای تازه ای یاد می گیرین؛ معلوم شد که اینجا یه فروشگاه لوازم چوپونیه!
قونیه خانه ی مولاناست که به نام رومی هم شناخته می شه. یه فیلسوف مسلمان در قرن سیزدهم که پیام عشق رو فاش کرده. آرامگاه او کانون توجه زائران زیادیه که از سراسر جهان اسلام برای تماشا اومدن.
زیر این گنبد زیبا، مقبره ی مولانا، خانواده اَش و پیروان معتقدش بازسازی شدن. زائران با اومدن به مزار معلم بزرگشون، پیامش رو به یاد می آرن که به ارتباط عاشقانه انسان و پروردگارش اشاره میکنه.
مولانا گفت: "من در همه ی معابد، مساجد و کلیساها به دنبال خدا گشتم و او را در قلبم یافتم."
موزه مجاورش آموزه های مولانا رو توضیح میده و دست نوشته های مهم، کتاب های شعر و نسخ تاریخی قرآن رو به نمایش گذاشته.
مولانا تلاش کرد پیام قرآن رو به صورت یه پیام عاشقانه خالص و ساده در بیاره. آموزه های اون، تفاسیر عرفانی اصیل اسلام هستن؛ و پیروانش که دراویش نامیده می شن، زندگی خودشون رو وقف زنده نگه داشتن فلسفه ی مولانا کردن.
دراویش مولانا به عالم خلسه میرن؛ در حالی که یک دستْ رو به سمت بالا یا بهشت میبرن و دست دیگه رو به سمت زمین؛ یک پا دایره وار میچرخه، که نماد خداونده و پای دیگه در حرکت و گردِ دنیا میچرخه.
یک دست بالا گرفته میشه و انگار عشق خداوند رو پذیرا میشه و دست دیگه رو به پایینه، که نشانه ای از عشقِ خداوند به تمام موجوداته.
درویش، مدام می چرخه و از عالم مادی ما خارج میشه و واسطه بین خداوند و مخلوقاتش میشه.
اگه به ترکیه سفر کنین، این فرصت رو بدست میارین که شاهد چنین نوع مسحور کننده ای از عبادت باشین. این نمونه ایی از مذاهب مختلف دین اسلامه؛ یک دین قدرتمند که شاید ما وسیله ای برای فهم بهترش باشیم.
