شما تنها نیستین. بر اساس تحقیق آرون رًید از دانشکده تجارت دانشگاه بوستون، بیش از نیمی از ما از خودمون انتظار داریم که هر روزِ هفته تمام وقت کار کنیم. اگرچه این مسئله اغلب به زنان ارتباط داده میشه اما آرون رید متوجه شد که مردها هم به همین اندازه با اون درگیر هستن و اینکار دلیل موجهی هم داره. با یوکن همراه باشید.

تحقیقات نشون میده که 25 درصد افرادی که به دنبال ایجاد تعادل در زندگی کاری شون بودن نتونستن به ترفیع رتبه احتمالی دست پیدا کنن و حدود یک سوم اونها در یکسال دست از کار می‌کشن.

اما کسایی که ساعت‌های طولانی‌تری کار می‌کنن به هیچ عنوان ترفیع رتبه رو از دست نمیدن.

در واقع، یک سوم مردان، و ده درصد زنان می‌پذیرن که عادات زندگی کاریشون رو از سایرین پنهان می‌کنن. بعضی از مردم اینکار رو با ارسال ایمیل در ساعت‌های غیرکاری انجام دادن تا نشون بدن دارن تا دیر وقت کار می‌کنن.

اما سایر افراد به عمد برنامه شون رو  جوری جلوه می‌دادن که انگار چیزی مشخص نیست و به همکارانشون می‌گفتن که دارن به ملاقات بیزنسی میرن در حالی که داشتن با بچه‌هاشون برای اسکی می‌رفتن.

کارهایی دیگه ای رو بر عهده می‌گیرن که بتونن زیرکانه از زیر سفر کاری در برن.  

این افراد با انجام اینکارها کم کاری نمی‌کردن. اونها رتبه بهتری نسبت رو نسبت به کسایی گرفتن که برنامه منطقی دارن. حتی با وجود اینکه مدت زمان مشابهی حدود 50 ساعت در هفته رو صرف کار کردن، اما به اندازه معتادان واقعی به کار که 80 ساعت کار در هفته رو پر کردن، رتبه بالایی گرفتن.

در نتیجه نتایج تحقیق واضحه، کار بیش از حد به قیمت زندگی شخصی فایده نداره.