این ویدیو یه مرور انیمیشنی است از کتاب «خوشبینی عالمانه» نوشتهی (مارتین سلیگمن). دو جعبه رو تصور کنین. تو هر جعبه، یه سگ وجود داره. این سگها بصورت تصادفی بهشون شوک وارد میشه. اما یه سگ نمیتونه از جعبه بیرون بپره. سگ دیگه تو جعبه گیر میکنه. معلوم نیست چیکار میکنه، ولی نمیتونه از جعبه بیرون بیاد. حالا هر دو سگ رو بطور مشابه، تو جعبهی جدید میذاریم و بهشون شوک وارد میکنیم. میدونی چه اتفاقی میفته. سگی که میتونست قبلاً بیرون بیاد، یاد گرفت که میتونه از جعبه بیرون بیاد. اما، سگ دیگه، کاری نتونست بکنه و خوابید. به این میگن یادگیری درماندگی. و تو ذهن سگ، کاری نیست که بتونه انجام بده که بهش کمک کنه از این وضعیت بیاد بیرون. این رو میتونی تو زندگی مردم هم ببینی. وقتی یاد بگیرن که کاری که انجام میدن، برآمد محیطه، از تلاش دست بر میدارن.
حالا بیاین به خوشبینها و بدبینها نگاه کنیم. معمولاً خوشبینها، بیشتر بهدست میارن. سلامتی بیشتری دارن. بیشتر زندگی میکنن و دکتر (مارتین اسلیمینگ) در واقع فهمید که شانس ابتلا به سرطان تو افراد خوشبین کاهش پیدا میکنه. از سوی دیگه، بدبینها، بیشتر تسلیم میشن، استعداد بیشتری برای افسردگی دارن و این طرز فکر رو دارن که از زندگی متنفرن. در واقع، بدبینها احتمالاً بعد از یه اتفاق بد بیشتر احتمال مریضی براشون وجود داره. چون هورمونهایی وجود داره که طرز فکر فرد رو به سیستم ایمنی مرتبط میکنه و یه طرز فکر منفی میتونه منجر به سیستم ایمنی منفی بشه.
با یوکن همراه باشید و این ویدئو را ببینید تا در این باره بیشتر بدانید.