«صادق هدایت» متولد 28 بهمن‌ماه سال 1281 است. پدرش هدایت قلی خان هدایت معروف به اعتضادالملک و مادرش عذری- زیورالملک هدایت بود. پدر و مادر صادق از تبار رضا قلی خان هدایت یکی از معروف‌ترین نویسندگان، شعرا و مورخان قرن سیزدهم ایران بودند.
هدایت در سال 1287 وارد دوره ابتدایی مدرسه علمیه تهران شد و در سال 1293 دوره متوسطه را در دبیرستان دارالفنون آغاز کرد. در سن 14 سالگی او دچار نوعی ناراحتی چشمی شد که در نتیجه در تحصیل او وقفه‌ای حاصل شد ولی در سال 1296 تحصیلات خود را در مدرسه سَن لویی تهران ادامه داد و در همان مدرسه با زبان و ادبیات فرانسه آشنا شد.
او یک سال بعد از وزارت امور خارجه استعفا داد. در همان سال به اداره نظمیه تهران احضار شد و به علت مطالبی که در کتاب وغ وغ ساهاب نوشته بود مورد بازجویی و اتهام قرار گرفت. او در سال 1315 در شرکت سهامی کل ساختمان مشغول به کار شد. هدایت در همین سال عازم هند شد و تحت نظر محقق و استاد هندی بهرام گور انکل ساریا، زبان پهلوی را فرا گرفت.
در سال 1316 به تهران مراجعت کرد و مجدداً در بانک ملی ایران مشغول به کار شد. در سال 1317 از بانک ملی ایران مجدداً استعفا داد و در اداره موسیقی کشور به کار پرداخت و ضمناً همکاری با مجله موسیقی را آغاز کرد و در سال 1319 در دانشکده هنرهای زیبا با سمت مترجم به کار مشغول شد.
گرچه فضیلت تقدم نگارش داستان کوتاه فارسی، به سبک جدید، از آن جمالزاده است اما تبلور هنری داستان‌نویسی معاصر ایران را در آثار صادق هدایت باید دید. داستان‌های هدایت، حتی داستان‌هایی که در زمینه رئالیسم اجتماعی نوشته شده‌اند، از مرز انتقاد سطحی، که معمول زمانه بود، فراتر می‌روند و به لایه‌هایی می‌رسند که به جای سخنوری و توصیف، به تجسم و تصویرسازی ناب ارتقاء می‌یابند.
«بوف کور» بهترین اثر حدیث نفس گونه‌ی او، ستایش نویسندگان بزرگ جهان را برانگیخت و به شکل‌های گوناگون مورد تقلید داستان نویسان ایرانی قرار گرفت اما همتایی نیافت. هدایت در دسته‌ای دیگر از داستان‌هایش نیز دیدگاهی انتقادی زندگی مردم کوچه و بازار را شرح می‌دهد و آشنایی عمیق خود با لایه‌های پنهان زندگی و تیپ‌های متنوع ایرانی را به نمایش می‌گذارد. برای آشنایی با زندگی‌نامه او، با این ویدیو یوکن همراه باشید.
