«فرهاد مهراد» در 29 دی ماه سال 1322 در تهران متولّد شد. پدرش، رضا مهراد، کاردار وزارت خارجهٔ ایران در کشورهای عربی بود.  فرهاد که به زبان و ادبیات فارسی علاقه‌مند بود، مایل بود در کنار موسیقی در این رشته تحصیلاتش را ادامه دهد. ولی با مخالفت عموی بزرگش که در غیاب پدر سرپرستی خانواده را برعهده داشت روبرو شد و به‌ناچار در رشتهٔ علوم طبیعی به ادامه تحصیل مشغول شد.

نتیجهٔ علاقه‌مند نبودن فرهاد به این رشته دلیلی بر ترک تحصیل او در کلاس یازدهم شد. بعد از ترک تحصیل به دنبال علاقهٔ دوران کودکی، یعنی نوازندگی و کار موسیقی رفت. به این ترتیب به صورت خودآموز نوازندگی گیتار و پیانو را یاد گرفت.

از سال 1345 به دلیل اجراهایش به زبان انگلیسی که به گفته دوستان و مخاطبانش از اجرای اصل آهنگ نیز بهتر بود، به گونه‌ای که آمریکایی‌های مقیم ایران به رزرو صندلی‌های جلو برای نزدیک بودن به او سر و دست می‌شکستند. به «فرهاد بلک کتس» شهرت پیدا کرد و حتّی لقب «ری چارلز ایران» را نیز را نیز به خود اختصاص داد. 

در اواخر دهه 1350 با پوران گلفام ازدواج کرد. این دو تا پایان عمر فرهاد در کنار یکدیگر زندگی کردند. تا سال 1357 و انقلاب ایران کنسرت‌هایی را در داخل و خارج از کشور برگزار کرد. یک روز پس از انقلاب در ایران، یعنی در روز 23 بهمن 1357 سیاوش کسرایی ترانهٔ وحدت را به اسفندیار منفردزاده سپرد و در همان روز صدای فرهاد در ستایش آزادی و آزادگی در تلویزیون طنین‌انداز شد.

پس از انتشار آخرین آلبومش بنام «برف»، درصدد تهیه آلبومی به نام «آمین» بود که ترانه‌هایی از کشورها و زبان‌های مختلف را در برمی‌گرفت. فرهاد به بیماری هپاتیت سی مبتلا بود. بیماریش به تدریج شدت گرفت.

فرهاد در خرداد 1381 برای درمان اختلالات کبدی ناشی از بیماری، به لیل فرانسه رفت و در 9 شهریور همان سال پس از مدّتی اغما در بیمارستان، ساعت 1 صبح روز شنبه در سن 59 سالگی درگذشت و در 13 شهریور در گورستان تیه (قطعه 110، ردیف 7، سنگ 23) در پاریس دفن شد. برای آشنایی با زندگینامه «فرهاد مهراد» با این ویدیو یوکن همراه باشید.