توفیق موسی وند، زاده 1315 در روستای ورکانه همدان چشم به جهان گشود . او که در دوران کودکی و نوجوانی مجبور به چوپانی بود ، شبهای تابستان که روی پشت بام دراز میکشید، مدتها به آسمان و ستارگانی که به او چشمک میزدند خیره میشد و به دلایل آفرینش جهان فکر میکرد. با یوکن همراه باشید.
دکتر موسی وند از همان کودکی نیز مشتاق خواندن و یادگیری چیزهای جدید بود و همین ویژگی به او کمک کرد که از محیط روستا خارج شده و ابتدا به رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه تهران راه یابد.او پس از فارغ التحصیل شدن در رشته مهندسی کشاورزی دانشگاه تهران با بورسیهای که به دست آورد به دانشگاه آلبرتا کانادا رفت.
البته او کسی نیست که گذشته خود را انکار کرده یا از آن احساس پشیمانی کند، به همین دلیل وقتی برای همایش بینالمللی بوعلی سینا بعد از 37 سال به ایران سفر میکند چنین میگوید«: آمدهام تا سرى به زادگاهم، ورکانه، بزنم و گله گوسفندها را ببینم و به آسمان صاف و پرستاره خیره بشوم و یک بار دیگر به سالهاى دور کودکىام بازگردم و آن نقطه عزیمتى را بیابم که هرگز فراموشش نکرده و نمىکنم.راستش من با یاد کودکى آرامش پیدا مىکنم.آنجا هم همیشه دنبال خاطراتى بودهام که در دنیاى مدرن و پیچیده به من آرامش بدهد که آنها را در چوپانى و همان شب هاى مهتابى مىیافتم. چوپانى انسان را به اصل خود و خدا و طبیعت نزدیک مىکند.»او سال های ابتدایی در کانادا را به یادگیری زبان، تحصیل در طول روز و کار طاقت فرسا در شب به عنوان یک ظرف شوی گذراند . در دهه 1970 سمتهای متعددی را به عنوان یک مهندس برعهده داشت تا زیربنای یک آلبرتای جدید را پیریزی کند.
بعد از نقل مکان با همسر و دو پسرش به کیلیوْلَنْد در اُهایُ بود که دوباره سوالات مربوط به رمز و راز جهان به سراغش آمده و او را به بازگشت به دانشگاه و تحصیل علوم پزشکی در دانشگاه اَکْرُن و کالج پزشکی شمال شرقی دانشگاه اُهایُ مشتاق کرد.
در این زمان بود که تلفیق علوم مهندسی و پزشکی به او کمک کرد تا به دانش نوینی در زمینه اعضای مصنوعی دست یافته و بتواند بعد از مدتی قلب مصنوعی انسان را اختراع کند. بعد از سه سال کار در کلینیک کیلیوْلَنْد، دکتر ویلْبِرْتْ کیئُنا ز انستیتو قلب اوتاوا از او درخواست کرد تا سرپرستی تیم قلب مصنوعی انستیتو را برعهده بگیرد. از آن به بعد بود که شهرت او عالمگیر شد و ریاست بسیاری از هیئتهای علمی و تخصصی و سمت استادی رشتههای جراحی و مهندسی در دانشگاههای اُتاوا و کارْلْتُنْ را برعهده گرفت .
او همچنین سمت مدیریت بخش دستگاههای قلبی عروقی انستیتوی قلب دانشگاه اوتاوا، و بخشهای تجهیزات پزشکی دانشگاههای اتاوا و کارلتون را برعهده دارد. پروفسور موسیوند عضو افتخاری فرهنگستان علوم پزشکی ایران هم هست.توفیق موسیوند فارغالتحصیل رشته مهندسی کشاورزی از دانشگاه تهران و دارای مدرک کارشناسی ارشد در رشته مهندسی مکانیک از کانادا و دکترای پزشکی و فوق تخصص جراحی قلب از کانادا است. او صاحب اختراعاتی چون بایپس قلبی ریوی، امکان تشخیص پزشکی از راه دور و تنظیم و معالجه قلب، تعیین دیاِنْاِیْ انسان توسط اثر انگشت و 14 اختراع پزشکی دیگر، عالیترین مقام علمی جهان از انجمن سلطنتی کانادا و بریتانیا و همچنین عضو انجمن دانشمندان نیویورک، بنیانگذار درمان پزشکی از راه دور، رئیس بخش قلب و عروق انستیتو تحقیقات قلب دانشگاه اتاوا است.موسیوند در دانشگاه اَکْرُن کالج پزشکی شمال شرقی دانشگاه به تحصیل پزشکی پرداخت و دکتر ویلْبِرْتْ کیئُن از انستیتوی قلب پس از 3 سال کار پروفسور موسیوند در کلینیک کیلیوْلَنْدْ اُتاوا از او درخواست کرد تا سرپرستی تیم قلب مصنوعی این اَنْسْتیتُ را بر عهده گیرد. در این زمان بود که تلفیق علوم مهندسی و پزشکی به او کمک کرد تا به دانش نوینی در زمینه اعضای مصنوعی دست یافته و بتواند بعد از مدتی قلب مصنوعی انسان را اختراع کند. فعالیتهای تحقیقاتی او موجب ایجاد سالیانه هزار شغل در کانادا و بیش از 200 میلیون دلار سرمایهگذاری خارجی در 10 سال گذشته شدهاست.او در سال 1997 برای جایزه شورای دستاوردهای سالانه علوم زیستی اُتاوا توسط دانشمندان کاندیدا شد و موفق به کسب آن جایزه ارزشمند در سالهای ابتدایی فعالیت علمی خود در خارج از ایران شد. پس از موفقیتهای پی در پی موسیوند در زمینههای علمی و دریافت جایزه از نخست وزیر کانادا؛ به صورت افتخاری، به انجمن سلطنتی کانادا پیوست.توفیق موسیوند در مؤسسه تحقیقات بهداشتی کانادا در سال 2010 جایزه «ترجمه علم» و همچنین جایزه «تحقیق حوزه سلامت» را دریافت کرد. او در حوزه تحقیق درباره «رسیدگی به محدودیتهای قانون» هم در سال 2011 به عنوان محقق برتر معرفی شد.
پروفسور موسیوند موفق به دریافت مدال الماس جوبیلی از ملکه الیزابت دوم در سال 2013 شد. موسیوند در جشنواره افتخارات 25 ساله دانشکده جایزه ارتقای حرفهای پزشکی را در سال 2015 دریافت کرد.