کمتر از نیمی از کارمندان ایالات متحده آمریکا (47درصد) میگویند که شرکت آنها گزینه انتخابی دورکاری را برای آنها فراهم کرده است. از این تعداد فقط 76درصد تمایل دارند تا دورکار باشند. این بر اساس یک نظرسنجی از بین 2800 کارمند مقیم ادارات ایالت متحده آمریکاست که در سال 2020 توسط رابرت هلف، انجام شده است.
ظاهراً هنوز تعداد زیادی از رهبران شرکتها در مورد دورکار شدن اعضای شرکت خود مردد هستند، اما آن دسته از افرادی که برای این کار تلاش میکنند، مثل ملیسا اسمیت (Melissa Smith) از پیشروان خواهند بود.
ملیسا اسمیت در سال 2014، مسئولیت دستیار اجرایی در یک مدرسه خصوصی غیرانتفاعی در کالیفرنیا را برعهده داشت. اما در کمتر از یک سال، به علت مسائل شخصی، مجبور به ترک آن شهر و دور شدن تا 2 هزار مایل از آن شد که در نهایت در جورجیا، آتلانتا مستقر شد.
او میگفت: «به مدیر مدرسه رجوع کردم تا دو هفته قبلتر از آن، به او از تصمیم خودم بگویم. او به من گفت که نمیخواهد من را از دست بدهد و میخواهد که به کارم ادامه دهم. من هم به وی گفتم که برای ادامه کارم نیازی به حضور من در ساختمان نیست. من میتوانم بسیاری از کارهایی که الان انجام میدهم را به صورت غیرحضوری انجام دهم. او هم در جوابم گفت باشه، بیا انجامش بدهیم.»
اما قبل از این که شروع به دورکاری کند، باید به صورت تئوری انجامپذیر بودن آن را ثابت میکرد. او از همکارانش در مورد احساس آنها از وظایف و لطفهایی که باید بکند پرسید. اسمیت که امروز مدیرعامل شرکت Association of VA’s است، همچنین به عملکرد دیگر شرکتها هم پرداخت. او میگوید: «من این را متوجه شدم که حتی در شرکتهایی که مخالف سرسخت دورکاری هستند، یک نفر در حال انجام کارهایش به همین شیوه است!»
همچنین اسمیت خودش به صورت داوطلبانه، هر چند وقت یکبار به مدرسه به صورت حضوری سر میزد. «از این موضوع اطمینان کامل داشتم که شرکت تمایل داشت تا با کارکنانش جلسه و مشارکت حضوری داشته باشد. بسیاری از کارکنان و هیئت علمی آنجا، بیش از 10 یا 15 سال در آن جا خدمت میکردند. قبل از این که رئیس شرکت از من بخواهد، خودم به او این پیشنهاد را دادم که هر 6 یا 8 هفته به صورت حضوری در کنار آنها باشم. این دقیقاً همان چیزی بود که رئیسم احتمالاً نمیتوانست از من بخواهد، اما وقتی خودم این بحث را پیش کشیدم، از شنیدنش خیلی خوشحال شد.»
اسمیت توصیه میکند که موضوع مورد نگرانی را قبل از این که کارفرمایتان پیش بکشد، خودتان مطرحش کنید. او همچنین اضافه کرد که: «سعی کنید دقیقتر و موشکافانهتر مسائل را بررسی کنید و همه ابعاد را در نظر بگیرید. باید این را بدانید که تصمیم شما چه تاثیری روی بخش و یا حتی کل شرکت شما میگذارد.»
او توصیه میکند که ارتباط خوب و صمیمانه با اعضای شرکت به نفع شماست و اضافه کرد که: «به آنها گفته بودم که برای کارم روند جدیدی را در نظر دارم که با افراد داخل اداره همانگ میکنم روزها کمی زودتر از حالت عادی شروع به کار خواهم کرد و گزارش روز قبل را اول صبح، قبل این که به شرکت بیایند به آنها تحویل خواهم داد.»
وقتی خودتان را به عنوان یک نیروی باانگیزه، مورد اعتماد و بینیاز به افراد بشناسانید (درست مثل ملیسا اسمیت) این کار به شما قدرت بینظیری میدهد. این را یکی از مدیران شرکت Domain.me، ناتاشا جوکانوویچ (Natasa Djukanovic) میگوید، که خود رهبری یک تیم دورکار را برعهده دارد.
علاوه بر این او توصیه اکید میکند که درخواست خود را همانطور که برای خودتان راحت است مطرح کنید: « مثلاً اگر شبها خلاقیت بیشتری دارید و راندمان کاریتان بیشتر است، ساعات کاریتان را به شب منتقل کنید. اما حواستان باشد که حتماً این را گوشزد کنید که در ساعات اداری در دسترس خواهید بود.»
چطور کارفرمای جدید خود را متقاعد کنیم؟
در مورد کارفرمای جدید، بحث اعتمادسازی کمی طول میکشد، اما این به معنای آن نیست که شما نمیتوانید از او درخواست دورکاری داشته باشید. اگر کارفرمای روشنفکری داشته باشید، میتوانید به جواب مثبت گرفتن امیدوار باشید. جسیکا موران (Jessica Moran)، مادر دو فرزند که یکی از فرزاندش دختر مبتلا به اوتیسم است، اولین کارمند Strainprint بود که زمانی که به عنوان مدیر فروش به آن مجموعه ملحق شده بود، خواستار ساعات کاری انعطاف پذیری شد.
موران عزم خودش را جزم کرد و با دست پر به سمت مدیر خودش رفت. او مدیرش را از وفادار بودن خودش به شرکت و تخصیص وقت کافی به کارهای خودش مطمئن کرده بود تا بتواند به مسئولیتهای خانه و خانواده خودش هم برسد. همچنین او اضافه کرد: «همچنین من به او گفتم که زمانی که مسئولیتهای خانوادگی و کاری زیادی داشته باشم تا بخواهم به آنها رسیدگی کنم، فرد کارآمدتری خواهم بود. چون وقتی برای تلف کردن نخواهم داشت.»
اکنون موران از خانه خودش کار میکند و زمانی که بچههایش به مدرسه میروند، تماس کاری برقرار میکند. وقتی بچهها به خانه برمیگردند، استراحت کوتاهی میکند و کمی دیرتر در عصر وقتی که آنها میخوابند، او آنلاین میشود و دوباره به کارهایش بازمیگردد. او میگوید: «هیچ وقت به خاطر این که دخترم را در زمانی که باید سرکار باشم به مطب دکتر میبرم، زیر سوال نرفتم که این خودش یک موهبت است.»
تیم تاترهی (Tim Toterhi)، مدیر منابع انسانی و بنیانگذار پلاتلاین لیدرشیپ (Plotline Leadership)، توصیه میکند هر کسی که میخواهد دورکاری انجام دهد، دلایل شخصیاش را درست همانگونه که موران گفت، برای مدیر خودش به زبان آورد.
او میگوید: «آیا این درخواست برنامه ریزی شخصی شما به علت این است که شما شخص درونریزی هستید و نیاز به دو روز دور از جامعه بودن و سیر کردن در آب و هوای جنگلی در یک روستای دورافتاده دارید؟ یا اینکه به علت دوری محل کارتان باید هرروز فاصله زیادی را تا آنجا طی کنید و به همین علت از مدیرتان این درخواست را میکنید تا کمی هزینههای رفتوآمد شما کمتر شود؟ آیا این درخواستی مبنی بر رسیدگی به کارهای مهم و ضروری خانه و خانواده، مثل مواظبت از بچهها و بردن آنها به مدرسه و غیره است یا مسائل مربوط به سلامتی افراد؟ شاید اگر دلیل شخص خود را به صورت واضح برای رئیس خود بگویید، بتوانید او را ملزم به انجام آن کار کنید.»
او همچنین افزود، باید به خاطر داشته باشید که نیازی نیست کل زندگی شخصی خود را بریزید روی دایره، زیرا تصمیمات کارفرما در این زمینه باید در کنار نقشهای کاری شما، منطقی و کارآمد باشد نه احساسی و مبنی بر اتفاقات زندگی شخصی.
5 آمار مربوط به دورکاری که به شما در متقاعد کردن کارفرمای خود کمک میکند
1. تقریباً 2/3 کارمندان (63درصد) معتقدند که در خانه خیلی کارامدتر میتوانند باشند تا در محیط کاری اداری و خشک. چون کمتر حواسشان پرت میشود (74درصد)، کمتر از سوی همکارن کارشان قطع میشود (72درصد)، از فشار رفت و آمد آنها نیز کاسته میشود (70درصد) و سیاستهای اداری و قوانین مربوط به محیط کار کمتری در آن صدق میکند (64درصد)- منبع: Flexjobs سال 2018
2. نصف کارمندان ادارات در جهان، حداقل 5/2 روز در هفته، کار خود را از داخل خانه پیش میبرند- منبع: IWG سال 2019
3. کارمندان آمریکایی که مسیر روزانه آنها برای رسیدن به محل کار زیاد است، در صورت دورکاری میتوانند 11 هزار دلار در سال برای خود پسانداز کنند. بر اساس تعداد نفراتی که از داخل خانه کار انجام میدهند و تعداد آنها 3.9 میلیون نفر هست تقریباً، تخمین زده میشود که سالانه حدود 43 میلیارد دلار از پول افراد پسانداز شود. اگر نیروهایی که امکان دورکاری دارند بتوانند مدیران خود را متقاعد به انجام این کار کنند (تعداد آنها به صورت تخمینی 62 میلیون نفر است)، پسانداز بلقوه آنها حدوداً 689 میلیارد دلار در سال خواهد بود- منبع: Flexjobs سال 2017
4. افرادی که دورکاری انجام میدهند معتقدند که کار به صورت دورکاری به آنها توانایی مدیریت بهتر درگیریهای امور کاری را داده است و همین افراد میگفتند که همین کار باعث میشود تا بخواهند شرکت خودشان را به دوستان و آشنایان زیادی معرفی کنند و به آنها توصیه کنند که از خدمات آن استفاده کنند- منبع: Owl Labs سال 2019
5. 3/2 از افرادی که شاغل در آموزشگاهها و مراکز آموزشی هستند (63%) معتقدند تا سال 2030 شیوه سنتی ادارات آموزشی به طور کلی منسوخ میشود- منبع: Zapier سال 2019
منبع: forbes